คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 58/2466

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

วิธีพิจารณา อำนาจศาลฎีกาที่จะลดโทษจำเลยซึ่งไม่ได้ฎีกาขึ้นมาด้วย

ย่อยาว

ล.กับ ว.จำเลยหลาน ซ.ได้ลักลอบพากันหนี ซ.ไป แล้วล่อลวงเอาเด็กหญิง ท. บุตรี ซ.อายุ ๑๓ ปีเศษไปด้วย อุบายที่ใช้ล่อลวงนั้นว่าจะพาไปดูลิเกแลภาพยนต์ แล้วก็พาไปฝากไว้ที่บ้านผู้มีชื่อ น้องชาย ล.มาพบเข้าเลยได้เสียกับเด็กหญิง ท. ทั้งนี้ไม่ปรากฎว่าได้มีการนัดหมายกันอย่างไร
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีไม่มีทางที่จะสันนิษฐานว่า จำเลยพาเด็กหญิง ท.มาเพื่อการอนาจารฤาเพื่อหากำไร กล่าวได้แต่เพียงว่า การที่เด็กหญิงท.ไปกับจำเลยนั้น ไม่ใช่โดยความเต็มใจอันบริสุทธิ์ จำเลยควรมีผิดตามมาตรา ๒๗๔
จำเลย ๒ คนทำผิดในคดีเดียวกัน แม้จำเลยจะฎีกาขึ้นมาแต่คนเดียวก็ดี ถ้าศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยควรมีโทษเบากว่าที่ศาลล่างได้กำหนดมาแล้ว ศาลฎีกาแก้ไขลดโทษจำเลยที่มิได้ฎีกาขึ้นมานั้นได้ด้วย

Share