แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลย 3 ปีตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 142-268,270 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า ผิดแต่เพียงมาตรา 268-270 เท่านั้นไม่ผิดมาตรา 142ด้วยและแก้โทษมาเป็นจำคุก 1 ปี และให้รอการลงอาญาไว้ ดังนี้ ถือว่าเป็นการแก้มาก ฎีกาข้อเท็จจริงได้
ย่อยาว
คดีนี้ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดฐานแกล้งจับและทำให้เสื่อมเสียอิสระภาพตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 142,268, 270 ให้จำคุกคนละ 3 ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า ข้อแกล้งจับยังฟังไม่ได้ จึงพิพากษาแก้ให้ลงโทษจำคุกคนละ 1 ปีตามมาตรา 268, 270 และสำหรับจำเลยที่ 2 ให้รอการลงอาญาไว้
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ศาลอุทธรณ์แก้ศาลชั้นต้นในตัวบทด้วย แม้จะแก้กำหนดโทษจำคุกจาก 3 ปี ลงมาเหลือเพียง 1 ปี และรอการลงอาญา ก็เป็นการแก้มาก โจทก์ฎีกาได้
ส่วนข้อเท็จจริง คงฟังตามศาลอุทธรณ์ จึงพิพากษายืน
