คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 569/2488

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ผู้ได้รับอนุญาตจำหน่ายสุราเจตนาขนสุราไปต่างตำบล เมื่อขนสุราไปโดยไม่มีใบอนุญาต แม้ยังไม่ทันออกไปต่างตำบล ก็เป็นความผิดซึ่งเป็นความผิดสำเร็จไม่ใช่ฐานพยายาม

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยขนน้ำสุรารัฐบาลจำนวนลิตรครึ่ง จากร้านค้าของจำเลยจังหวัดสิงห์บุรีไปท่าเรือเมล์แดงเพื่อไปจำหน่ายยังจังหวัดพระนคร โดยไม่มีใบอนุญาตขนน้ำสุรา ขอให้ลงโทษและริบของกลาง
จำเลยให้การรับสารภาพได้ขนน้ำสุราไปไว้ท่าเรือจริง เพื่อส่งไปจังหวัดพระนคร แต่ไม่มีเจตนาจะนำไปจำหน่าย
โจทก์จำเลยไม่สืบพะยาน ข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยเป็นผู้ได้รับอนุญาตให้จำหน่ายสุราของรัฐบาลในฟ้องที่ตำบลบางพุดซา จำเลยนำสุราไปไว้ที่ท่าเรือตำบลลางพุดซาเพื่อฝากไปให้ญาติที่จังหวัดพระนคร เจ้าพนักงานจับน้ำสุราได้ที่ท่าเรือ
ศาลชั้นต้นลงโทษฐานพยายามขนน้ำสุราไปต่างตำบลโดยไม่มีใบอนุญาต ตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.๑๒๔๘ ม.๑๑,๑๒ ก.ม.ลักษณะอาญา ม.๖๐ และริบของกลาง
โจทก์จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน แต่มีผู้พิพากษานายหนึ่งมีความเห็นแย้งว่า การกระทำของจำเลยครบองค์ความผิดสำเร็จตาม ม.๑๑ แล้ว
โจทก์จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน ม.๑๑ มีความว่า ถ้าผู้ใดปรารถนาจะขนน้ำสุราตั้งแต่ ๑๖ ลิตรจากตำบลหนึ่งไปถึงตำบลอื่นต้องขออนุญาตตอนกฎหมายบทนี้บัญญัติให้ผู้ชมที่ประสงค์จะขนน้ำสุราไปต่างตำบลต้องขออนุญาตเสียก่อน คดีนี้จำเลยปรารถนาจะขนไปยังจังหวัดพระนคร แม้จะยังไม่ออกไปพ้นจากตำบลที่ตนได้รับอนุญาตได้จำหน่ายสุราก็ดี ก็เป็นความผิดสำเร็จบริบูรณ์ตั้งแต่ขณะที่ชนด้วยการฝ่าฝืนกฎหมาย พิพากษาแก้เอาตามความเห็นแย้ง

Share