คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 565/2492

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ไม่ปรากฎว่ากระบือของเจ้าทรัพย์หายไปแต่เวลาใด แต่ไปพบจำเลยอยู่กับกระบือเป็นเวลากลางคืนแล้ว ถ้ากระบือหายไปในตอนเช้า ก็เป็นระยะเวลาห่างจากที่พบจำเลยกับกระบือมาก ทั้งระยะทางจากที่กระบือหาย จนถึงที่พบจำเลยกับกระบือห่างกันถึง 150 เส้น จึงยังสันนิษฐานไม่ได้ว่าจำเลยเป็นคนร้ายที่ลักกระบือไปจากทำเลเลี้ยง.

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา ๒๙๓,๓๒๑ จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย ๑ ปี ๖ เดือนตามมาตรา ๒๙๔ ตอน ๒
ศาลอุทธรณ์แก้ว่า จำเลยมีผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๓๒๑ ให้จำคุก ๑ ปี
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษฐานลักทรัพย์
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ทางพิจารณามิได้ปรากฎว่ากระบือรายนี้ได้หายไปแต่เวลาใด เมื่อไปพบจำเลยอยู่กับกระบือ เป็นเวลากลางคืนแล้ว ถ้ากระบือหายไปตอนเช้าก็เป็นระยะเวลาห่างจากที่พบจำเลยกับกระบือมาก ทั้งระยะทางจากที่กระบือหายจนถึงที่พบจำเลยกับกระบือ ก็ห่างกันถึง ๑๕๐ เส้น ยังสันนิษฐานไม่ได้ว่าจำเลยเป็นตัวผู้ร้ายที่ลักกระบือไปจากทำเลที่เลี้ยง ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว
พิพากษายืน.

Share