แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อปรากฎมีทายาทอันดับแรกตามมาตรา 1629 แล้วทายาทที่อยู่ในลำดับถัดลงไป ก็ไม่มีสิทธิในทรัพย์มรดกของผู้ตายตามมาตรา 1630 วรรคแรก
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องว่า ที่ดิน ๒ แปลงเฉพาะส่วนของนายปีพี่ชายโจทก์ โค ๖ ตัวและเกวียน ๑ เล่มเป็นมรดกของนายปี ตกได้แก่โจทก์ ซึ่งเป็นทายาทโดยธรรมของนายปี จำเลยได้เอาโฉนด โคและเกวียนไปจากโจทก์ ขอให้ศาลแสดงว่าที่ดินเป็นของโจทก์และเพิกถอนชื่อจำเลยออกจากโฉนด และให้คืนโคและเกวียนด้วย
จำเลยให้การว่าจำเลยแต่งงานกับนายปีเกิดบุตรด้วยกัน คือ เด็กชายบุญศรี ทรัพย์ที่พิพาทเป็นของนายปีและจำเลย นายปีได้ยกให้แก่จำเลยและเด็กชายบุญศรีหมดแล้ว
ระหว่างพิจารณาเด็กชายบุญศรียื่นคำร้องขอเป็นจำเลยร่วม แล้วภายหลังตาย นางใบจำเลยรับมรดกความต่อมา
ศาลชั้นต้นฟังว่าทรัพย์พิพาทเป็นมรดกของนายปี นอกจากที่ดินที่ไม่มีหนังสือสำคัญเป็นของนายปีและโจทก์ร่วมกัน ส่วนเด็กชายบุญศรีฟังว่าเป็นบุตรชอบด้วยกฎหมายของนายปี และเป็นผู้รับมรดกของนายปีทั้งหมด พิพากษาให้แบ่งที่ดินตามเส้นสีแดงแผนที่ ๑ ระหว่างโจทก์กับนายปีคนละส่วน ส่วนของนายปีตกได้แก่เด้กชายบุญศรีๆ ตาย ตกได้แก่จำเลย ทรัพย์นอกนั้นยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า นายปีได้เลี้ยงดูเด็กชายบุญศรีตลอดมา แสดงว่าได้รับรองเด็ชายบุญศรีเป็นบุตรของตน เด็กชายบุญศรีจึงมีสิทธิได้รับมรดกของนายปี ในฐานะผู้สืบสันดานตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา ๑๖๒๗,๑๖๒๙ ( ๑ )โจทก์ผู้เป็นทายาทในลำดับลงไป ไม่มีสิทธิในทรัพย์มรดกของนายปีเลย ตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา ๑๖๓๐ วรรคแรก พิพากษายืน
