คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5342/2533

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

กรณีผิดสัญญาประกันต่อศาล ศาลสั่งปรับผู้ประกัน ผู้ประกันยื่นคำร้องขอลดค่าปรับ ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ผู้ประกันจะฎีกาไม่ได้ เพราะคำสั่งของศาลอุทธรณ์เป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 119

ย่อยาว

คดีสืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองฐานพยายามฆ่าผู้อื่น ระหว่างการพิจารณาของศาลชั้นต้นผู้ประกันยื่นคำร้องขอให้ปล่อยตัวจำเลยทั้งสองชั่วคราว ศาลชั้นต้นอนุญาตตีราคาประกันเป็นเงินคนละ ๑๗๐,๐๐๐ บาท จำเลยที่ ๒ ไม่มาศาลในวันนัดสืบพยานโจทก์ศาลชั้นต้นสั่งปรับผู้ประกันและออกหมายจับจำเลยที่ ๒ ผู้ประกันอุทธรณ์ฎีกา ในที่สุดศาลฎีกาพิพากษาปรับผู้ประกันเป็นเงิน๑๖๕,๐๐๐ บาท ต่อมาผู้ประกันมอบฉันทะให้ทนายความของผู้ประกันนำตัวจำเลยที่ ๒ มาศาลและยื่นคำร้องขอลดค่าปรับ
ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้อง
ผู้ประกันอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค ๒ พิพากษายืน
คดีอยู่ในระหว่างอายุฎีกา ผู้ประกันถึงแก่ความตาย ผู้จัดการมรดกของผู้ตายยื่นคำร้องขอเข้าดำเนินคดีต่างผู้ตาย ศาลชั้นต้นอนุญาต
ผู้ประกันฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า คดีนี้เป็นกรณีผิดสัญญาประกันต่อศาล ศาลสั่งปรับผู้ประกัน ผู้ประกันนำตัวจำเลยที่ ๒มาส่งศาลและยื่นคำร้องขอลดค่าปรับ ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้องศาลอุทธรณ์ภาค ๒ พิพากษายืน เช่นนี้ ผู้ประกันจะฎีกาไม่ได้เพราะคำสั่งของศาลอุทธรณ์ภาค ๒ เป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๑๙ ซึ่งได้แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา(ฉบับที่ ๑๗) พ.ศ. ๒๕๓๒ มาตรา ๔
พิพากษายกฎีกาของผู้ประกัน.

Share