แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พระธรรมนูญศาลยุติธรรม ศก 127 ม.23 ข้อ 2 วิธีนับเกณฑ์โทษที่จะอยู่ในอำนาจของผู้พิพากษา
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา มาตรา ๓๐๔ – ๓๐๕ ศาลมณฑลร้อยเอ็จแลศาลอุทธรณ์พิพากษาจำคุกจำเลย ๖ เดือน ตามมาตรา ๓๐๘ จำเลยฎีกาโดยมีเนติบัณฑิตย์รับรองคัดค้านวา ศาลเดิมตัดสินเกินอำนาจ เพราะมีผู้พิพากษานั่งพิจารณาแต่นายเดียว
ฎีกาตัดสินว่า การที่ศาลมณฑลร้อยเอ็จใต่สวนพิจารณาแลพิพากษาคดีลงนามในคำพิพากษาแต่นายเดียวเท่านั้น หาตรงกับพระธรรมนูญศาลยุติธรรม ม.๑๙ ๒๓ ข้อ ๒ ไม่ แลการที่จะนับเกณฑ์โทษตามมาตรา ๒๓ ข้อ ๒ นั้น ให้นับอัตราโทษชั้นสูงในบทที่โจทย์อ้างมาในฟ้องเปนเกณฑ์ จึงพร้อมกันยกคำพิพากษาศาลล่างเสีย ให้ศาลเดิมสืบพยานแลพิจารณาคดีตามรูปความ
