แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยรับขนสินค้าพิพาทจากประเทศสหรัฐอเมริกามายังประเทศไทยก่อนเรือเข้าเทียบท่าจำเลยได้ประกาศทาง หนังสือพิมพ์กำหนดวันเรือเข้าให้ผู้รับตราส่งทราบเพื่อจะได้นำใบตราส่งมาแลกใบปล่อยสินค้าแล้ว ครั้นเรือเข้าเทียบท่า จำเลยทั้งสองได้ขนถ่ายสินค้าดังกล่าวเข้าเก็บในโกดังของการท่าเรือแห่งประเทศไทยแล้ว ถือว่าจำเลยได้ขนส่งสินค้าถึงท่าเรือปลายทางแล้ว หน้าที่การขนส่งสินค้าของจำเลยจึงสิ้นสุดลง การที่ไฟไหม้โกดังสินค้าและสินค้าดังกล่าวเสียหาย จำเลยจึงไม่ต้องรับผิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 616
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสองเป็นหุ้นส่วนทำการขนส่งทางทะเลใช้ชื่อว่า สายเดินเรือเมอสท์ สาขากรุงเทพ ได้รับจ้างขนส่งสินค้าทางทะเล ได้แก่เครื่องจักรทดสอบดินและมาตราวัดไฮดรอลิก จากประเทศสหรัฐอเมริกา มาเพื่อส่งมอบแก่ผู้ซื้อในกรุงเทพ โจทก์เป็นผู้รับประกันภัยสินค้าดังกล่าว จำเลยทั้งสองได้ออกใบตราส่งแก่ผู้ส่งแล้ว เมื่อสินค้าดังกล่าวมาถึงประเทศไทยจำเลยทั้งสองแจ้งให้ผู้รับตราส่งให้ไปรับมอบสินค้าจากการท่าเรือแห่งประเทศไทยผู้รับมอบสินค้าไว้จากจำเลย แต่การท่าเรือแห่งประเทศไทยไม่มีสินค้ามอบให้ โจทก์ได้ชดใช้ค่าเสียหายแก่ผู้รับตราส่งตามสัญญาประกันภัยแล้วเป็นเงิน ๒๐๔,๙๔๔.๔๑ บาท จึงรับช่วงสิทธิผู้รับตราส่งเรียกร้องให้จำเลยทั้งสองชำระหนี้แก่โจทก์ตามจำนวนดังกล่าวพร้อมดอกเบี้ย
จำเลยทั้งสองให้การว่า ที่ผู้รับตราส่งไม่ได้รับสินค้าเพราะสินค้าถูกไฟไหม้ขณะอยู่ในความครอบครองของการท่าเรือแห่งประเทศไทย ซึ่งมิใช่ความผิดของจำเลยทั้งสอง ข้อตกลงการส่งสินค้าและตามประเพณีจะสิ้นสุดลงนับแต่ผู้ขนส่งได้ส่งมอบสินค้าที่การท่าเรือแห่งประเทศไทยแล้ว จำเลยทั้งสองได้บอกกล่าวให้ผู้รับตราส่งไปขอรับสินค้าจากการท่าเรือแห่งประเทศไทยแล้วจำเลยไม่ต้องรับผิดขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยทั้งสองรับจ้างขนสินค้าดังกล่าวจากสหรัฐอเมริกามายังประเทศไทย โดยโจทก์เป็นผู้รับประกันภัยสินค้าดังกล่าว เมื่อสินค้ามาถึงประเทศไทยได้ขนถ่ายสินค้าดังกล่าวเข้าเก็บในโกดังสินค้าของการท่าเรือแห่งประเทศไทย ต่อมาผู้รับตามส่งไปขอรับสินค้าจากการท่าเรือแห่งประเทศไทย แต่รับไม่ได้เนื่องจากโกดังสินค้าดังกล่าวถูกไฟไหม้และสินค้า ๒ รายการดังกล่าวถูกไฟไหม้เสียหาย โจทก์ซึ่งเป็นผู้รับประกันภัยได้ชดใช้ค่าเสียหายตามสัญญาประกันภัยแล้ว จึงมาฟ้องจำเลยเป็นคดีนี้แล้ววินิจฉัยว่า จำเลยทั้งสองมีหน้าที่ขนส่งสินค้าดังกล่าว และจะต้องขนส่งพร้อมกับมอบสินค้าให้แก่ผู้รับตราส่งโดยเรียบร้อย ซึ่งจะต้องรับผิดในสินค้าที่ขนส่งหากสูญหายหรือบุบสลายหรือส่งมอบชักช้าเว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่า การสูญหายหรือบุบสลายหรือชักช้านั้น เกิดแต่เหตุสุดวิสัยหรือเกิดแต่สภาพแห่งของนั้นเองหรือเกิดเพราะความผิดของผู้ส่งหรือผู้รับตราส่งตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๖๑๖ การที่จำเลยทั้งสองขนส่งสินค้าทั้งสองรายการถึงประเทศไทยและได้มอบสินค้าดังกล่าวเข้าเก็บในโกดังของการท่าเรือ แห่งประเทศไทยแล้วทั้งก่อนเรือเข้าเทียบท่า สายเดินเรือของจำเลยทั้งสองได้ประกาศทางหนังสือพิมพ์กำหนดวันเรือเข้า ให้ผู้รับตราส่งนำใบตราส่งมาแลกใบปล่อยสินค้าแล้วถือว่าจำเลยทั้งสองได้จัดส่งสินค้าดังกล่าวถึงท่าเรือปลายทางแล้ว หน้าที่การขนส่งสินค้าของจำเลยทั้งสองจึงสิ้นสุดลง การที่ไฟไหม้สินค้าดังกล่าวเสียหายจึงอยู่นอกเหนือความรับผิดของจำเลยตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๖๑๖ จำเลยทั้งสองจึงไม่ต้องรับผิด
พิพากษายืน
