แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
โจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยใช้น้ำหัวเชื้อทางเคมีผสมกับวัตถุทางเคมีจนเป็นแชมพูโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้วบรรจุขวดแชมพูที่มีชื่อรูปรอยประดิษฐ์เป็นเครื่องหมายการค้า วิดัลแซสซูน เครื่องหมาย แพนทีนโปรวี เครื่องหมายอักษรโรมัน ปาล์มโอลีฟออพติมา และเครื่องหมาย รีจอยส์ อันเป็นเครื่องหมายการค้าและใช้ในการประกอบการค้าของบริษัท ริชาร์ดวินสันวิคส์อิงค์ ของบริษัท คอลเกตปาล์มโอลีฟฯ และของบริษัท เดอะพร็อคเตอร์แอนด์แกรมเบิลฯซึ่งได้จดทะเบียนในประเทศ สหรัฐอเมริกา เพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นสินค้าและการค้าของบริษัทดังกล่าวข้างต้นและจำหน่ายแก่ประชาชนเมื่อนำไปใช้แล้วจะเป็นอันตรายแก่สุขภาพผู้บริโภคเป็นการบรรยายครบองค์ประกอบความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา236,272และชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา158(5)
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ขอให้ ลงโทษ จำเลย ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 236,273 ริบของกลาง
จำเลย ให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้น พิพากษา ให้ ลงโทษ จำคุก 7 เดือน ริบของกลาง
จำเลย อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน
จำเลย ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า “จำเลย ฎีกา ข้อ แรก ว่า ขวด แชมพู ที่ มี รูปรอย ประดิษฐ์ โจทก์ มิได้ กล่าว ให้ ชัดแจ้ง ว่า เป็น ขวด ของ จำเลย เอง หรือเป็น ขวด ของ ผู้อื่น เพราะ ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 272 ถ้า ขวดดังกล่าว เป็น ของ จำเลย เอง แล้ว จำเลย นำ มา ใช้ ย่อม ไม่เป็น ความผิดข้อ นี้ โจทก์ ได้ บรรยายฟ้อง ว่า จำเลย ได้ บังอาจ เอา ชื่อ รูป รอยประดิษฐ์ เป็น เครื่องหมาย วิดัลแซสซูน เครื่องหมาย แพนทีน โปร วี เครื่องหมาย อักษร โรมัน ปาล์มโอลีฟ ออพติมา และ เครื่องหมาย รีจอยส์ บน ขวด บรรจุ แชมพู อันเป็น เครื่องหมายการค้า และ ใช้ ใน การ ประกอบการค้า ของ บริษัท ริชาร์ดวินสัน วิคส์ อิ้งค์ ของ บริษัท คอลเกต ปาล์มโอลีฟ คัมปะนี และ ของ บริษัท เดอะพร็อคเตอร์ แอนด์ แกรมเบิล คัมปะนี ซึ่ง ได้ จดทะเบียน แล้ว ใน ประเทศ สหรัฐอเมริกา โดย จำเลย ได้ นำ เอา ขวด แชมพู ที่ มี ชื่อ รูป รอย ประดิษฐ์ ดังกล่าว มา ใช้ บรรจุ แชมพู ที่ จำเลย ได้ ทำ ปลอม ขึ้น เพื่อ จำหน่าย แก่ประชาชน เพื่อ ให้ ประชาชน หลงเชื่อ ว่า เป็น สินค้า และ การค้า ของบริษัท ริชาร์ดวินสันวิคส์อิ้งค์ บริษัท คอลเกต ปาล์มโอลีฟ คัมปะนี และ บริษัท เดอะพร็อคเตอร์ แอนด์ แกรมเบิล คัมปะนี ที่ จริง เห็นว่า การ บรรยายฟ้อง ของ โจทก์ ดังกล่าว ได้ กล่าว ถึง การกระทำทั้งหลาย ที่ อ้างว่า จำเลย ได้ กระทำผิด ครบถ้วน ตาม ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 272 ฟ้องโจทก์ จึง ชอบ ด้วย ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 158(5) แล้ว โจทก์ ไม่จำต้อง บรรยายฟ้อง ว่า ขวด แชมพู เป็น ของจำเลย หรือ ของ ผู้อื่น เพราะ องค์ประกอบ ความผิด ตาม กฎหมาย มาตราดังกล่าว อยู่ ที่ การ เอา ชื่อ รูป รอย ประดิษฐ์ หรือ ข้อความ ใด ๆ ใน การประกอบการค้า ของ ผู้อื่น มา ใช้ หรือ ทำให้ ปรากฏ ที่ สินค้า หีบ ห่อ วัตถุที่ ใช้ หุ้ม ห่อ แจ้งความ รายการ แสดง ราคา จดหมาย เกี่ยวกับ การค้าหรือ สิ่ง อื่น ทำนอง เดียว กัน เพื่อ ให้ ประชาชน หลงเชื่อ ว่า เป็น สินค้าหรือ การค้า ของ ผู้อื่น ฎีกา จำเลย ข้อ นี้ ฟังไม่ขึ้น จำเลย ฎีกา อีกข้อ หนึ่ง ว่า ตาม คำฟ้อง ของ โจทก์ ไม่ได้ กล่าว ให้ ชัดแจ้ง ว่า จำเลย ได้กระทำการ ปลอมปน ใน ลักษณะ เช่น ใด ตาม คำฟ้อง ของ โจทก์ แสดง อยู่ ในตัว ว่า แชมพู สระ ผม ที่ จำเลย กระทำ ขึ้น เป็น ของ ตนเอง ไม่มี ลักษณะ ที่ จะปลอมปน แชมพู สระ ผม ของ ผู้อื่น จำเลย ไม่มี ความผิด ใน ข้อ นี้ โจทก์บรรยายฟ้อง ว่า จำเลย ได้ บังอาจ ปลอม แชมพู สระ ผม ซึ่ง เป็น เครื่องอุปโภค บริโภค โดย จำเลย ได้ ใช้ น้ำ หัว เชื้อ ทาง เคมี ผสม กับ วัตถุ ทาง เคมีจน ได้ เป็น แชมพู โดย ไม่ได้ รับ อนุญาต แล้ว จำเลย นำ แชมพู ที่ ปลอม ดังกล่าวไป บรรจุ ใน ขวด ของ ยี่ห้อ บริษัท ริชาร์ดวินสัน วิคส์ อิ้งค์ ของ ยี่ห้อ บริษัท เดอะพร็อคเตอร์ แอนด์ แกรมเบิล คัมปะนี และ ของ ยี่ห้อ บริษัท คอลเกต ปาล์มโอลีฟ คัมปะนี เพื่อ จะ นำ ออก ขาย แชมพู ที่ จำเลย ปลอม ดังกล่าว เมื่อ นำ มา ใช้ แล้ว จะ เป็น อันตราย แก่ สุขภาพ ผู้บริโภคเห็นว่า ตาม คำฟ้อง ดังกล่าว ได้ กล่าว ชัดแจ้ง แล้ว ว่า จำเลย ได้ ปลอมปนแชมพู สระ ผม โดย ใช้ น้ำ หัว เชื้อ ทาง เคมี ผสม กับ วัตถุ ทาง เคมี จน ได้เป็น แชมพู อันเป็น การกระทำ เพื่อ บุคคลอื่น เสพ ย์หรือ ใช้ และ การ ปลอมปนนั้น น่า จะ เป็นเหตุ ให้ เกิด อันตราย แก่ สุขภาพ เป็น การ บรรยายฟ้องที่ ครบ องค์ประกอบ ความผิด ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 236แล้ว จำเลย จึง ต้อง มี ความผิด ตาม ที่ ศาลล่าง ทั้ง สอง วินิจฉัย ฎีกา จำเลยข้อ นี้ ฟังไม่ขึ้น เช่นเดียวกัน ”
พิพากษายืน
