คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 492/2497

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จำเลยหมายแทงที่ท้อง อันเป็นที่สำคัญ บาดแผลทะลุใน ถูกกะเพาะอาหารยาว 3 ช.ม.กว้าง 2 ช.ม. อาวุธที่จำเลยใช้จึงต้องยาว แหลมคม ผู้ตายถึงแก่ความตายเพราะบาดแผลที่ถูกแทง การกระทำของจำเลยแสดงว่ามีเจตนาฆ่าให้ตาย

ย่อยาว

โจทย์ฟ้องว่า จำเลยใช้อาวุธอะไรไม่ปรากฎทำร้ายนายสง่าถึงตายโดยเจตนา ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙
จำเลยรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามตรา ๒๔๙ จำคุก ๑๖ ปี ลดรับกึ่งหนึ่งเหลือจำคุก ๘ ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยใช้มีดพับขนาดเล็กแทงนายสง่า ๑ ทีแล้วโดดรถหนี มิได้แทงซ้ำเมื่อมีโอกาศจะแทงได้ เหตุเกิดเพราะโต้เถียงกันเรื่องเงินค่าโดยสาร พิพากษาแก้ว่าจำเลยผิดฐานฆ่าคนตายดดยไม่เจตนาตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๑ จำคุก ๘ ปี ลดรับกึ่งหนึ่งเหลือ ๔ ปี
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยแทงนายสง่าที่หน้าท้อง บาดแผลทะลุใน ถูกกะเพาะอาหารทะลุยาว ๓ ซ.ม. กว้าง ๒ ซ.ม. อาวุธที่แทงจึงต้องยาวแหลมคมและจำเลยหมายแทงที่ท้องอันเป็นที่สำคัญการกระทำของจำเลยแสดงว่าจำเลยมีเจตนาฆ่านายสล่าให้ถึงแก่ความตาย พิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

Share