คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4816/2539

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เจ้าหนี้ยื่นคำขอรับชำระหนี้อย่างเจ้าหนี้ไม่มีประกันต่อมาได้ขอแก้ไขข้อความในรายการแห่งคำขอรับชำระหนี้จากเจ้าหนี้ไม่มีประกันเป็นเจ้าหนี้มีประกันศาลอนุญาตให้เจ้าหนี้ได้รับชำระหนี้อย่างเจ้าหนี้มีประกันกรณีจึงต้องด้วยพระราชบัญญัติล้มละลายพ.ศ.2483มาตรา100ที่บัญญัติไม่ให้ถือว่าดอกเบี้ยภายหลังวันที่ศาลมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์เป็นหนี้ที่จะขอรับชำระหนี้ได้เจ้าหนี้จึงมีสิทธิขอรับชำระหนี้ในดอกเบี้ยได้จนถึงวันที่ลูกหนี้ที่1ถูกศาลสั่งพิทักษ์ทรัพย์เท่านั้น

ย่อยาว

คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ลูกหนี้(จำเลย)ทั้งสองเด็ดขาดเมื่อวันที่ 19 มิถุนายน 2530 ต่อมาศาลชั้นต้นมีคำสั่งจำหน่ายคดีสำหรับลูกหนี้ที่ 2 เนื่องจากลูกหนี้ที่ 2ถูกพิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาดและพิพากษาให้ล้มละลายในคดีอื่นก่อนแล้ว
เจ้าหนี้ได้ยื่นคำขอรับชำระหนี้อย่างเจ้าหนี้ไม่มีประกันแต่ต่อมาได้ยื่นคำร้องต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ว่า ลูกหนี้ที่ 1ได้จำนองที่ดินโฉนดเลขที่ 15689 และ 14300 แขวงหนองค้างพลูเขตภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร ไว้เป็นประกันหนี้ตามสัญญาขายลดเช็คของห้างหุ้นส่วนจำกัดสิงห์โตอินเตอร์เพคต่อเจ้าหนี้-ในวงเงิน 500,000 บาท ขอให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ขายทอดตลาดที่ดินดังกล่าวอันเป็นหลักประกันเพื่อชำระหนี้จำนองแก่เจ้าหนี้
เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สอบสวนแล้ว มีคำสั่งให้ยกคำร้อง
เจ้าหนี้ยื่นคำร้องต่อศาลชั้นต้นว่า เหตุที่เจ้าหนี้มิได้แจ้งว่าเป็นเจ้าหนี้มีประกันเกิดขึ้นโดยความพลั้งเผลอ ขอให้ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้เจ้าหนี้มีสิทธิเหนือทรัพย์สินอันเป็นหลักประกันในวงเงินจำนอง 500,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยนับแต่วันผิดนัดจนถึงวันขายทอดตลาด นอกจากนี้เจ้าหนี้ได้ยื่นคำร้องอีกฉบับหนึ่งขอแก้ไขคำขอรับชำระหนี้ที่ยื่นอย่างเจ้าหนี้ไม่มีประกันมาเป็นเจ้าหนี้มีประกัน
เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ยื่นคำคัดค้านว่า เจ้าหนี้ยื่นคำขอรับชำระหนี้อย่างเจ้าหนี้ไม่มีประกัน แล้วไม่มาตรวจคำรับชำระหนี้ตามกำหนดนัดซึ่งหากมาตรวจก็จะทราบข้อผิดพลาดที่มิได้ระบุหลักประกันและขอแก้ไขได้ ทั้งในชั้นสอบสวนคำขอรับชำระหนี้พยานเจ้าหนี้ก็มิได้ให้การว่า มูลหนี้ที่ขอรับชำระหนี้มีทรัพย์จำนองเป็นหลักประกัน กรณีเกิดจากความประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรงมิได้เกิดขึ้นโดยความพลั้งเผลอ ศาลมีคำสั่งให้เจ้าหนี้ได้รับชำระหนี้อย่างเจ้าหนี้สามัญ และเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ได้ขายทอดตลาดทรัพย์จำนองโดยปลอดจำนองไปแล้ว สิทธิของเจ้าหนี้เหนือหลักประกันจึงระงับ ขอให้ยกคำร้อง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว มีคำสั่งอนุญาตให้เจ้าหนี้ได้รับชำระหนี้ในฐานะเจ้าหนี้มีประกันจากเงินที่ได้จากการขายทอดตลาดที่ดินโฉนดเลขที่ 15689 และ 14300 แขวงหนองค้างพลูเขตภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร ในจำนวนเงิน 450,000 บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 17.5 ต่อปี นับแต่วันที่ธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงินตามเช็คเฉพาะเช็คที่รวมจำนวนเป็นเงิน450,000 บาท แรกจนถึงวันขายทอดตลาดทรัพย์จำนอง
เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์อุทธรณ์เฉพาะเรื่องดอกเบี้ยว่าเจ้าหนี้มีสิทธิได้รับชำระดอกเบี้ยถึงวันที่ศาลมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ลูกหนี้ที่ 1 เท่านั้น
ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน
เจ้าพนักงาน พิทักษ์ทรัพย์ ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อลูกหนี้ที่ 1 ผู้จำนองถูกศาลสั่งพิทักษ์ทรัพย์และเจ้าหนี้ได้ยื่นคำขอรับชำระหนี้โดยต่อมาได้ขอแก้ไขข้อความในรายการแห่งคำขอรับชำระหนี้จากเจ้าหนี้ไม่มีประกันมาเป็นเจ้าหนี้มีประกัน ศาลชั้นต้นอนุญาตให้แก้ไขและให้เจ้าหนี้ได้รับชำระหนี้อย่างเจ้าหนี้มีประกัน กรณีจึงต้องด้วยพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 100 ที่บัญญัติไม่ให้ถือว่าดอกเบี้ยภายหลังวันที่ศาลมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์นั้นเป็นหนี้ที่จะขอรับชำระได้ ดังนี้ เจ้าหนี้จึงมีสิทธิขอรับชำระหนี้ในดอกเบี้ยได้จนถึงวันที่ลูกหนี้ที่ 1 ถูกศาลสั่งพิทักษ์ทรัพย์เท่านั้น
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้เจ้าหนี้ได้รับชำระดอกเบี้ยจนถึงวันที่ลูกหนี้ที่ 1 ถูกศาลสั่งพิทักษ์ทรัพย์ นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์

Share