แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
+ บิดาเป็นหนี้บุตร์ เมื่อบิดาตายแล้วบุตร์ฟ้องเรียกหนี้จากผู้รับมฤดกของบิดาได้ ไม่เป็น + อ้างฎีกาที่ 905/2476 วิธีพิจารณาความแพ่ง อย่างไรไม่เป็นการฎีกาคำสั่งในระวางพิจารณา
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าบิดาโจทก์ได้ซื้อตุ้มหูของโจทก์แล้วค้างชำระราคาอยู่ ๒๐๐ บาท ต่อมาบิดาโจทก์ตาย จึงขอให้จำเลย ๓ คนนี้ซึ่งเป็นผู้รับมฤดกใช้เงิน ๒๐๐ บาทกับดอกเบี้ย
ศาลเดิมเห็นว่าคดีเข้าบท+เพราะโจทก์ฟ้องบิดาเมื่อมีชีวิตร์อยู่ไม่ได้เมื่อบิดาถึงแก่กรรมแล้วโจทก์ก็ฟ้องกองมฤดกไม่ได้ เช่นเดียวกัน จึงพิพากษาให้ยกฟ้องโดยมิได้พิจารณาถึงข้อเท็จจริงอีกต่อไป
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าคดีโจทก์ไม่เข้าบท+ ให้ศาลเดิมพิจารณาพิพากษาข้อเท็จจริงเสียใหม่
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าตามกฎหมายลักษณรับฟ้องบทที่ ๒๑ ประการที่ ๕ แลบทที่ ๒๕ เป็นบทบัญญัติเกี่ยวกับสิทธิแลหน้าที่ในส่วนตัวบุคคลโดยฉะเพาะฉะนั้นการแปลกฎหมายในเรื่อง+นี้จึงต้องแปลโดยจำกัดอย่างเคร่งครัด เมื่อบิดาโจทก์ถึงแก่กรรมไปแล้ว สิทธิและหน้าที่โดยฉะเพาะระวางตัวบุคคลก็เป็นอันระงับไป หามีความผูกพันไปถึงผู้รับมฤดกหรือกองมฤดกของบิดาไม่ เห็นว่า ฟ้องของโจทก์ไม่เป็น+จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
