คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 476/2492

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เมื่อผู้ส่งของออกนอกราชอาณาจักรได้ยื่นใบส่งสินค้าโดยถูกต้องและได้เสียค่าภาษีศุลกากรตามพิกัดอัตราในเวลาออกใบขนสินค้านั้นเสร็จแล้วหากเรือบรรทุกของยังไม่ได้ออกเดินทางได้มีการประกาศใช้พิกัดอัตราศุลกากรใหม่ พนักงานเจ้าหน้าที่หามีอำนาจที่จะเพิกถอนใบขนสินค้าที่ออกไปโดยครบถ้วนถูกต้องแล้วนั้นไม่ เมื่อใบขนสินค้ายังคงใช้ได้อยู่ พนักงานเจ้าหน้าที่ก็ไม่มีทางเรียกเก็บค่าภาษีใหม่ได้แต่ประการใด

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นบริษัทมีเรือรับขนสินค้า จำเลยได้ทำสัญญากับโจทก์ส่งสินค้าไปที่ฮ่องกงโดยเรือฟูซิงและมีหน้าที่ชำระค่าภาษีอากรเอง ในระหว่างเรือโป๊ะของโจทก์ยังบันทุกสินค้าของจำเลยอยู่ที่เกาะสีชัง รัฐบาลไทยได้เพิ่มอากรสำหรับสินค้าส่งออกจากประเทศกรมศุลกากรไม่ยอมปล่อยสินค้าของจำเลยจนกว่าจะชำระเงินค่าภาษีอากรเพิ่มเติมให้แต่กรมศุลกากรยอมคอยการชำระเงินรายนี้ ถ้าโจทก์ยอมประกันการชำระหนี้ ผู้แทนโจทก์ได้เซ็นประกันการชำระเงินภาษีเพิ่มเติม กรมศุลกากรและโจทก์ได้ทวงถามให้จำเลยชำระเงินภาษีนี้ จำเลยไม่ยอมชำระให้ กรมศุลกากรจึงให้โจทก์ชำระเงินรายนี้ในฐานะเป็นผู้ประกัน โจทก์ได้ชำระเงินรายนี้ให้แก่กรมศุลกากรแทนจำเลยแล้ว จึงขอให้บังคับจำเลยใช้เงินให้แก่โจทก์จำเลยให้การต่อสู้ว่า เงินค่าภาษีรายนี้ผู้ส่งของได้ชำระเสร็จเรียบร้อยแล้ว ไม่มีหน้าที่จะต้องชำระค่าภาษีเพิ่มเติมอีก พิกัดอัตราศุลกากรที่ประกาศภายหลังที่ผู้ส่งของได้เสียภาษีอากรแล้ว และได้รับอนุญาตให้นำของออกนอกประเทศได้แล้ว หามีผลกระทบกระเทือนต่อผู้ส่งของให้ต้องเสียภาษีอากรเพิ่มขึ้นไม่ หากโจทก์ชำระเงินรายที่ฟ้องไปจริง โจทก์จะเรียกร้องเอาจากใครไม่ได้ ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ไม่มีกฎหมายในที่ใดบังคับว่าการเสียค่าภาษีจะต้องเสียตามพิกัดอัตราของกฎหมายที่ใช้อยู่ในขณะการส่งของออกเป็นอันสำเร็จแต่ตรงกันข้ามตามถ้อยคำในมาตรา 10 พระราชบัญญัติศุลกากร 2469 จึงแก้ไขการใช้นั้นกลับปรากฏว่า ท่านบังคับให้เสียค่าภาษีแก่พนักงานเจ้าหน้าที่ในเวลาที่ออกใบขนสินค้าให้ ฉะนั้นเมื่อผู้ส่งของออกได้ยื่นใบส่งสินค้าโดยถูกต้อง และได้เสียค่าภาษีศุลกากรตามพิกัดอัตราในเวลาออกใบขนส่งสินค้านั้น ทั้งได้ปฏิบัติตามกฎหมายในเรื่องอื่นครบถ้วนแล้ว ผู้ส่งของก็มีสิทธิหรือความชอบธรรมที่จะส่งของออกไปจนสำเร็จได้ พระราชบัญญัติพิกัดอัตราศุลกากรฉบับใหม่ไม่มีข้อความบังคับให้ย้อนหลัง จึงต้องถือว่าให้ใช้บังคับแก่การเสียภาษีในเวลาออกใบขนสินค้าให้ ซึ่งจะมีต่อไปภายหลังการใช้บังคับพระราชบัญญัตินั้น ตามนัยแห่งมาตรา 10 ดังกล่าวข้างต้น พนักงานเจ้าหน้าที่หามีอำนาจที่จะเพิกถอนใบขนสินค้าที่ออกไปโดยครบถ้วนถูกต้องแล้วไม่ เมื่อใบขนสินค้าใช้ได้อยู่ พนักงานเจ้าหน้าที่ก็ไม่มีทางเรียกเก็บค่าภาษีใหม่ได้แต่ประการใด

พิพากษายืน

Share