แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ประเด็นซึ่งโจทก์กล่าวในฟ้องจำเลยมิได้สู้คัดค้านในศาลชั้นต้นนั้น จะยกขึ้นคัดค้านในชั้นอุทธรณ์และฎีกาไม่ได้
(หมายเหตุ) ประเด็นที่จำเลยฎีกานั้น จำเลยได้กล่าวเป็นข้ออุทธรณ์มาแล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยตั้งโรงหีบฝ้ายติดต่อกับที่ดินของโจทก์ ทำให้เกิดความกระเทือนและมีเสียงดัง กับมีเศษนุ่นและฝ้ายปลิวมาตกในที่ดินของโจทก์ เป็นการเสียหายแก่อนามัยของโจทก์และคนในครอบครัวของโจทก์มีภริยาเป็นต้นอย่างร้ายแรง ขอให้ห้ามและเรียกค่าเสียหาย
จำเลยต่อสู้ว่าโรงงานของจำเลยมิได้ทำความเดือดร้อนรำคาญ โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้อง
ศาลแพ่งฟังว่าโรงงานทำความเดือนร้อน กำหนดค่าเสียหายสำหรับโจทก์และภริยา ๒๐๐ บาท กับห้ามเดินเครื่องจักร์ตั้งแต่เวลา ๒๑ น.ถึง ๑๖ น.
โจทก์จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกาว่าศาลล่างให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่ภริยาโจทก์ด้วยไม่ชอบด้วยกฏหมาย
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าจำเลยมิได้ยกขึ้นกล่าวในศาลชั้นต้น จึงยกขิ้นอ้างอิงในชั้นฎีกาไม่ได้ ต้องห้ามตามประมวลวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา ๒๔๙ ให้ยกฎีกาจำเลย
