แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องว่าจำเลยลักเก็นมูลครั่งของโจทย์ไปราคา ๔๖๘๐ บาท ขอให้ลงโทษแลใช้ทรัพย์
ศาลล่างฟังคดีสมข้อต่อสู้ของจำเลยว่าโจทย์จำเลยเป็นหุ้นส่วนกันระหว่างโจทย์ไปรับราชการที่อิ่นไม่มีใครจัดการ จำเลยจึงเก็บมูลครั่งขายเพื่อระวังรักษาทรัพย์ในหุ้นส่วน จำเลยไม่มีผิดทางอาญา แต่มูลครั่งที่โจทย์จำเลยเก็บขายไปหักใช้ทุนแล้วคงมีกำไรอยู่ ให้แบ่งผลกำไรกันคนละครึ่ง
โจทย์ฎีกา
ฎีกาตัดสินว่าโจทย์ฎีกาทางอาญาไม่ได้ตามพระราชบัญญัติลักษณฎีกาอุทธรณ์ มาตรา ๕ คงฎีกาได้ทางแพ่ง เพราะทุนทรัพย์เกิน ๒๐๐๐ บาท ทางแพ่งนี้เมื่อโจทย์ไม่ได้ร้องขอเลิกหุ้นส่วนแลแบ่งผลกำไรแล้ว ศาลล่างไม่ควรตัดสินแบ่งผลกำไรแก่กัน เหตุว่าเป็นแต่จำเลยฝ่ายเดียวสู้ว่าได้กระทำไปในน่าที่หุ้นส่วนซึ่งไม่มีผิดทางอาญาเท่านั้นสำหรับเรื่องหุ้นส่วนควรจะว่ากล่าวเป็นคดีหนึ่งต่างหาก เพื่อจะได้มีโอกาศต่อสู้กันเต็มที่ จึงให้ยกข้อปันผลกำไรเสีย
