แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เงินสินสมรสที่คู่ความตกลงกันและนำมาวางศาลในระหว่างพิจารณานั้น เมื่อคดีถึงที่สุดตรงตามที่คู่ความตกลงกันไว้การรับเงินที่วางไว้จะนำมารวมกันแล้วแบ่งไม่ได้จะต้องให้คู่ความแต่ละฝ่าย รับเงินส่วนที่อีกฝ่ายหนึ่งนำมาวางไว้ไปจึงจะชอบ
ย่อยาว
คดีนี้เป็นเรื่องขอแบ่งทรัพย์ชั้นบังคับคดีตามคำพิพากษาศาลฎีกา ซึ่งคำพิพากษาตอนหนึ่งว่า ทรัพย์ตามบัญชี ค. อันดับ 1-2 คือที่สวนกับบ้านเป็นสินสมรส ให้แก่โจทก์ 1 ใน 3 ส่วน ได้แก่จำเลย 2 ใน 3 ส่วนที่สวนกับบ้านนี้ระหว่างการพิจารณาในศาลชั้นต้นโจทก์จำเลยตกลงให้ประมูลที่สวนระหว่างโจทก์จำเลย ถ้าจำเลยประมูลได้ให้นำค่าเช่าวางศาล 1 ใน 3 ถ้าโจทก์ประมูลได้ให้นำค่าเช่าวางศาล 2 ใน 3 ที่สวนจำเลยประมูลได้เป็นค่าเช่าปีละ 1,700 บาท วางเงินค่าเช่าปีละ 567 บาท โจทก์วางค่าเช่าบ้านเดือนละ 31.50 บาท ในเรื่องค่าเช่าที่วางศาลไว้นี้ โจทก์จำเลยโต้เถียงกันในเรื่องแบ่งว่า จะแบ่งกันอย่างไร ศาลแพ่งมีคำสั่งให้เอาค่าเช่าที่สวนและบ้านรวมกัน แล้วแบ่งให้โจทก์ 1 ส่วน จำเลย 2 ส่วน
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาพิพากษายืนโดยวินิจฉัยว่า เรื่องนี้ ศาลพิพากษาให้โจทก์ได้ส่วนในทรัพย์พิพาท 1 ใน 3 จำเลยได้ 2 ใน 3 และคู่ความตกลงกันให้โจทก์นำค่าเช่ามาวาง 2 ใน 3 จำเลยมาวาง 1 ใน 3 ตรงกับส่วนในคำพิพากษา จึงให้โจทก์รับเงินค่าเช่าสวนที่จำเลยวางและให้จำเลยรับเงินค่าเช่าบ้านที่โจทก์วาง
