แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เอาอำนาจผู้ร้ายเข้าขู่ให้เขานำเงินมาให้ แต่ยังไม่ได้ไป มีผิดฐานพยายามชิงทรัพย์
ย่อยาว
จำเลยมาเรียก ร.ออกไปนอกบ้านพูดว่ามากับพนป่า ( หมายถึงผู้ร้าย ) และจะต้องการเงินเรือนละ ๑๐ บาท ร.ตอบว่าเขาหนีไปหมดแล้วจะเอาที่ไหนให้ จำเลยว่าถ้าไม่ให้จะปล้น ในขณะนั้น ร.เห็นทางป่ามีไฟฟ้าเดินทางฉายมุ่งมาทางที่พูดกัน ร.มีความกลัวจึงผัดว่าจะเข้าไปในบ้านประเดี๋ยวก่อน ก็พอดีพบผู้ใหญ่บ้านกับพวกมาสืบคนร้ายจำเลยรู้เรื่องก็หลบหนีไป โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๖๐-๑๗๘-๓๐๑
ศาลเดิมตัดสินว่า จำเลยยังไม่มีผิด ให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์ตัดสินกลับว่า จำเลยมีผิดฐานพยายามชิงทรัพย์ตาม ม.๒๙๙-๖๐ แล ๒๙๘ ( ๒ ) – ๒๙๓ ( ๑ ) ให้จำคุก ๒ ปี
โจทก์จำเลยฎีกา โจทก์เถึยงว่า จำเลยควรมีผิดตาม ม.๓๐๑-๖๐ จำเลยคัดค้านข้อเท็จจริง
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีไม่ได้ความว่าจำเลยได้สมคบกับพวกมากระทำความผิดดังโจทก์ฟ้อง ที่ศาลอุทธรณ์วางบทกำหนดโทษมานั้นชอบแล้ว จึงตัดสินยืนตาม
