แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยตรอกข้อความในใบเสร็จรับเงินตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชาโดยสุจริตและมีเหตุผลสมควรว่า “ได้ตรวจรับของไว้ถูกต้องตามใบสำคัญแล้ว” ดังนี้ จำเลยไม่มีผิดตาม ม.52
ย่อยาว
ได้ความว่าใบเสร็จรับเงินของกลางไม่มีบันทึกว่าผู้ใดได้ตรวจรับสิ่งของ ซึ่งเปนการขัดข้องในการที่จะทำฎีกาเบิกเงิน จำเลยจึงนำความเสนอผู้บังคับบัญชาตามลำดับ พระจำนงราชา ซึ่งเปนผู้บังคับบัญชาพูดว่าใคร ๆ ก็เซ็นรับรองได้เพราะของได้รับไว้จริง และจ่ายเงินไปแล้วและหลวงวรภักดิ ฯ ก็บอกว่าให้ทำตามเคยจำเลยจึงเขียนข้อความลงที่หลังใบเสร็จรับเงินของกลางว่า “ได้ตรวจรับสิ่งของไว้ถูกต้องตามในสำคัญฉะบับนี้แล้ว” และลงนามจำเลยดังนี้ โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๑๑๘-๒๓๐
ศาลมณฑลทหารบกที่ ๑ วินิจฉัยว่าจำเลยไม่ควรมีผิด จึงให้ยกฟ้องโจทก์ปล่อยจำเลย
ศาลทหารบกกลางตัดสินกลับว่า จำเลยมีผิดตาม ม.๒๓๐ ให้จำคุก ๕ ปี
ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยไม่มีผิด เพราะไม่ปรากฏว่าจำเลยได้ทำไปโดยมีความมุ่งหมายต่อการทุจจริตอย่างใด ทั้งจำเลยได้ทำไปตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชา และเคยปฏิบัติกันมาเช่นนี้ในคราวก่อน ๆ ซึ่งเปนเหตุให้เห็นว่าจำเลยจดข้อความลงไปนั้นโดยสุจริต และโดยเหตุผลสมควรที่จะปฏิบัติตามคำสั่งตาม ม.๕๒ จึงตัดสินกลับศาลทหารบกกลาง ให้ยกฟ้องโจทก์ปล่อยจำเลย
