คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 392/2479

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จำเลยลงบัญชีว่าจ่ายเงินเป็นค่าผ้าให้แก่เรือนจำกองมหันตโทษ 2000 บาท และความจริงก็เป็นเช่นนั้น แต่จำเลยหาได้นำเงินนั้นไปใช้ให้เรือนจำมหันตโทษไม่ ยังไม่มีผิดฐานลงบัญชีเท็จ

ย่อยาว

ได้ความว่าจำเลยในคดีนี้เป็นพะธำมะรงเรือนจำ จำเลยได้สั่งซื้อผ้าจากเรือนจำกองมหันตโทษรวมราคา ๒๐๐๐ บาท แล้วเอาผ้านี้ตัดเย็บเป็นเสื้อกางเกงสำหรับนักโทษชายได้เงินทั้งสิ้น ๑,๔๖๓ บาท ๔ สตางค์ เมื่อจำเลยได้เบิกเงินค่าเสื้อกางเกงมาจากคลังแล้วได้ให้เสมียนลงบัญชีเงินสดของรายการจ่ายว่าค่าผ้าสีเขียวคราม ๘,๐๐๐ หลา เงิน ๑๒๐๐ บาท และได้เซ็นชื่อรับรองในบัญชีด้วย จำเลยรับเงินจำนวนนี้ไปเพื่อใช้หนี้ค่าผ้าสีเสียวครามแต่จำเลยนำเงินจำนวนนี้ไปหมุนทำประโยชน์ให้แก่เรือนจำเสีย เมื่อจัดตั้งกรรมการขึ้นสอบสวนจำเลยก็ทำเงินมาส่งต่อกรรมการจนครบถ้วน โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษฐานลงบัญชีเท็จอ้างมาตรา ๒๓๐
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลเดิมว่าตามบัญชีเป็นแต่เพียงแสดงว่าได้มีการจ่ายเงินเท่านั้น และความจริงก็ได้จ่ายเงินให้จำเลยนำไปชำระเรือนจำมหันตโทษซึ่งไม่ผิดกับบัญชีและระเบียบการทำบัญชีอย่างไร และข้อที่จำเลยยังไม่นำเงินไปชำระต่อเรือนจำกองมหันตโทษก็เป็นภายหลังเวลาลงบัญชี จึงพิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ยกฟ้องโจทก์ปล่อยจำเลยไป

Share