คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3431/2532

แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา

ย่อสั้น

สินค้าที่จำเลยนำเข้ามาในราชอาณาจักรทำด้วยอลูมิเนียมมีลักษณะเป็นแผ่นกลมเรียบ หนาเกินกว่า 0.20 มิลลิเมตร ซึ่งเกินกว่าหนึ่งในสิบของเส้นผ่าศูนย์กลางที่ยาวเกินกว่า 6 มิลลิเมตร มีรูตรงกลางใช้ทำหลอดบรรจุยาสีฟัน เป็นสินค้าที่จัดอยู่ในจำพวกเป็นแผ่นที่เตรียมไว้เพื่อทำหลอดจึงอยู่ในประเภทพิกัดที่ 76.06 ตามพระราชกำหนด พิกัดอัตราศุลกากร พ.ศ. 2503 ซึ่งกำหนดไว้โดยเฉพาะแล้วว่าได้แก่ หลอด ท่อ และแผ่นที่จัดเตรียมไว้เพื่อทำหลอดหรือท่อทำด้วยอลูมิเนียม ไม่เข้าลักษณะประเภทพิกัดที่ 76.16 ได้แก่ของอื่น ๆ ที่ทำด้วยอลูมีเนียม ก. ของประดับกายและของใช้ซึ่งตามปกติเป็นของติดตัว ซึ่งมิได้ระบุไว้ในประเภทอื่น อันเป็นการกำหนดไว้กว้าง ๆ ในกรณีที่สินค้าไม่อยู่ในประเภทพิกัดอื่นและจะนำคำวินิจฉัยของคณะมนตรีความร่วมมือทางศุลกากรณ กรุงบรัสเซลส์ประเทศเบลเยี่ยม ซึ่งมีข้อความแตกต่างจากที่พระราชกำหนด พิกัดอัตราศุลกากรบัญญัติไว้ดังกล่าวมาเทียบเคียงปรับให้สินค้าดังกล่าวข้างต้นจัดอยู่ในประเภทพิกัดที่ 76.16 หาได้ไม่

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า สินค้าอลูมิเนียมพิพาทที่จำเลยนำเข้ามาในราชอาณาจักร อยู่ในประเภทพิกัด 76.16 ข. มิใช่ 76.06 ตามที่จำเลยสำแดงไว้ เป็นเหตุให้เจ้าพนักงานเรียกเก็บภาษีอากรขาดไปขอให้จำเลยชำระภาษีอากรที่ขาดพร้อมดอกเบี้ยตามฟ้อง จำเลยให้การว่าประเภทพิกัดที่จำเลยสำแดงไว้ถูกต้องแล้ว ขอให้ยกฟ้อง ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง โจทก์ทั้งสองอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนโจทก์ทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “มีปัญหาวินิจฉัยว่า สินค้าพิพาทตามฟ้องจัดอยู่ในประเภทพิกัดที่ 76.06 หรือ 76.16 ข. ข้อเท็จจริงฟังเป็นยุติจากพยานหลักฐานทั้งสองฝ่ายว่า สินค้าที่พิพาทมีลักษณะเป็นแผ่นอลูมิเนียมกลม มีรูตรงกลาง ใช้สำหรับทำหลอดบรรจุยาสีฟันจำเลยนำเข้ามาในราชอาณาจักรระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ 2519 ถึงเดือนมีนาคม 2521 ตามใบขนสินค้าขาเข้าและแบบแสดงรายการการค้ารวม18 ฉบับ ปรากฏตามเอกสารหมาย จ.1 โดยจำเลยสำแดงประเภทพิกัดที่ 76.06 เสียอากรขาเข้าร้อยละ 15 ซึ่งเจ้าหน้าที่กองพิกัดอัตราศุลกากรและกองพิธีการนำเข้าและส่งออกได้ตรวจสอบว่าถูกต้องและสั่งปล่อยสินค้าดังกล่าวไปแล้ว โดยจำเลยได้ชำระค่าอากรตามประเภทพิกัดที่ 76.06 ครบถ้วนแล้ว และโจทก์ที่ 1 มิได้สงวนสิทธิที่จะเรียกเก็บค่าอากรตามประเภทพิกัดอัตราที่สูงกว่าแต่ประการใด ต่อมาเจ้าพนักงานกองศุลกาธิการมีความเห็นว่า สินค้าพิพาทควรจัดเข้าประเภทพิกัดที่ 76.16 ข. เสียอากรขาเข้าร้อยละ 30 โดยอ้างคำวินิจฉัยของคณะมนตรีความร่วมมือทางศุลกากร ณ กรุงบรัสเซลส์ประเทศเบลเยี่ยม ปรากฏตามเอกสารหมาย จ.4 และ จ.6 ประกอบกับตามที่พระราชกำหนดพิกัดอัตราศุลกากร พ.ศ. 2503 ได้กำหนดไว้นางสาวเกศทิวา สกุลครู เจ้าหน้าที่ประเมินอากร 5 กรมศุลกากรซึ่งเป็นผู้ตรวจสอบประเมินอากรสินค้าพิพาทเบิกความว่า เหตุที่พยานทักท้วงว่าสินค้าพิพาทอยู่ในประเภทพิกัดที่ 76.16 ข. เพราะอาศัยคำอธิบายของคณะมนตรีความร่วมมือทางศุลกากร ทั้งนี้เพราะทางกรมศุลกากร ยึดถือตามแนวพิกัดอัตราของคณะมนตรีดังกล่าว ในเรื่องนี้หม่อมราชวงศ์ชีโวสวิชากร วรวรรณ พยานจำเลยเบิกความว่าระหว่างปี 2518 ถึง 2522 พยานเป็นผู้อำนวยการกองพิกัดอัตราศุลกากร เมื่อปี 2521 ประเทศไทยยังไม่ได้เป็นสมาชิกของคณะมนตรีความร่วมมือทางศุลกากร เพียงแต่เสียเงินบำรุงเพื่อขอบริการทางเอกสารและสอบถามปัญหาต่าง ๆ เนื่องจากกรมศุลกากรต้องอาศัยความเห็นของคณะมนตรีดังกล่าวในการพิจารณาประเภทพิกัดของสินค้า จากพยานหลักฐานดังกล่าวเป็นที่เห็นได้ว่า ประเทศไทยไม่จำต้องถูกผูกมัดโดยความเห็นของคณะมนตรีความร่วมมือทางศุลกากรเสมอไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่ความเห็นของคณะมนตรีไม่ตรงกับบทบัญญัติของกฎหมายไทยก็จะต้องใช้กฎหมายไทยบังคับพระราชกำหนด กำหนดพิกัดอัตราศุลกากร พ.ศ. 2503 ซึ่งเป็นบทบัญญัติเกี่ยวกับพิกัดอัตราศุลกากร กำหนดให้ใช้พิกัดอัตราศุลกากรแนบท้ายพระราชกำหนด ซึ่งประเภทพิกัดที่ 76.06 ได้แก่หลอด ท่อ และแผ่นที่จัดเตรียมไว้เพื่อทำหลอด หรือท่อทำด้วยอลูมิเนียม ส่วนประกอบพิกัดที่ 76.16 ได้แก่ของอื่น ๆ ที่ทำด้วยอลูมิเนียม ก.ของประดับกายและของใช้ซึ่งตามปกติเป็นของติดตัว ซึ่งมิได้ระบุไว้ในประเภทอื่น…ข. อื่น ๆ
สำหรับคำวินิจฉัยของคณะมนตรีความร่วมมือทางศุลกากรปรากฏตามเอกสารหมาย จ.4 และ จ.6 นั้น สินค้าประเภทพิกัดที่ 76.16ได้แก่อลูมิเนียมสลั๊ก คืออลูมิเนียมแผ่นกลม เรียบ (ที่มีความหมายเกินกว่า 0.20 มิลลิเมตร และมีเส้นผ่าศูนย์กลางเกินกว่า6 มิลลิเมตร) จะมีรูตรงกลางหรือไม่ก็ตาม ที่ได้จากการกดกระแทกออกจากแถบโลหะ เพื่อใช้ในการทำเป็นหลอดบรรจุ ถ้ามีความหนามากกว่าหนึ่งในสิบของเส้นผ่าศูนย์กลาง (ถ้าความหนาไม่เกินหนึ่งในสิบของเส้นผ่าศูนย์กลางจัดเข้าประเภทพิกัดที่ 76.03) ข้อความเหล่านั้นแตกต่างจากที่พระราชกำหนดพิกัดอัตราศุลกากรบัญญัติไว้ดังกล่าวข้างต้น
เกี่ยวกับสินค้าพิพาท มีลักษณะเป็นแผ่นกลมซึ่งจำเลยนำสืบฟังได้ว่าจำเลยนำไปทำหลอดยาสีฟัน แม้ว่าความหนาจะเกินกว่าหนึ่งในสิบของเส้นผ่าศูนย์กลางก็ตาม แต่เป็นที่เห็นได้ว่าสินค้าพิพาทมีลักษณะจัดอยู่ในจำพวกเป็นแผ่นที่เตรียมไว้เพื่อทำหลอด ดังที่กำหนดไว้ในประเภทพิกัดที่ 76.06 โดยเฉพาะแล้ว จึงไม่เข้าลักษณะประเภทพิกัดที่ 76.16 ซึ่งกำหนดไว้กว้าง ๆ ในกรณีที่สินค้าไม่อยู่ในประเภทพิกัดอื่น และจะนำความเห็นของคณะมนตรีความร่วมมือทางศุลกากรซึ่งวินิจฉัยไว้ปรากฏตามเอกสารหมาย จ.4 และ จ.6 มาเทียบเคียงปรับให้สินค้าพิพาทจัดอยู่ในประเภทพิกัดที่ 76.16 ก็ไม่ได้เนื่องจากตามกฎหมายไทยกำหนดให้อยู่ในประเภทพิกัดที่ 76.06 ดังกล่าวเช่นนี้ จึงฟังได้ว่าสินค้าพิพาทอยู่ในประเภทพิกัดที่ 76.06 ที่ศาลล่างทั้งสองพิพากษาต้องกันมาให้ยกฟ้องโจทก์นั้นชอบแล้ว ฎีกาของโจทก์ทั้งสองฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน

Share