แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พยานชนิดไรควรฟัง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์ขอให้ลงโทษ
ศาลจังหวัดพิจารณาได้ความว่า อ. เจ้าทรัพย์กับจำเลยอยู่ห้องเดียวกัน ทรัพย์ที่หาย อ. ซ่อนไว้ในฟูกที่นอน ผู้ร้ายเลาะตะเข็บออกแล้วเย็บไว้ดังเดิม ครั้นจำเลยถูกปลอบจึงได้คืนแหวนที่หายนั้นให้แก่นางเทียม วันที่ของหายนั้น อ. ได้ให้จำเลยเฝ้าบ้านอยู่กับภรรยาจำเลย จึงพิพากษาให้จำคุก ๘ เดือน
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าพยานโจทย์เบิกความไม่ลงรอยกัน คดีเปนที่สงสัยให้ปล่อยไป
ศาลฎีกาเห็นว่าถึงแม้ โจทก์ไม่มีประจักษ์พยานก็ดีแต่จับของกลางได้ที่จำเลยซึ่งอยู่เฝ้าเรือนในวันของหาย ที่ศาลอุทธรณ์ตำหนิคำพยานโจทย์ว่าพูดกลับไปกลับมานั้นก็เท่ากับต้องการคำพูดให้เรียงลำดับกันไปตามเรื่องเหมือนเสมียนจดถ้อยคำยังไม่ชอบ เพราะพยานซึ่งทรงไว้ซึ่งความจำแต่เพียงอาศรัยสติปัญหาจะเบิกความความลงรอยเปนอันเดียวไม่ได้เปนธรรมดาก่อนจำเลยจะคืนแหวนก็มีการปลอบโยนกัน ซึ่งแปลว่าพูดกันโดยอาการหลายลู่หลายทาง จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ยืนตามศาลเดิม
