แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทำพินัยกรรมยกที่ให้วัด แล้วเอาไปจำนำ
ย่อยาว
พ.ด. สามีภรรยาทำพินัยกรรมยกที่ดินสมรสให้แก่วัด ต่อมา ด. ตาย พ. ได้ประกาศรับมรฎกใส่ชื่อตนเปนเจ้าของแต่ผู้เดียว แล้วเอาไปจำนำกับผู้มีชื่อไว้ พ. ตาย จำเลยได้ขอรับมรฎกที่ดินรายนี้ โจทย์จึงฟ้องเรียกกรรมสิทธิแลขับไล่
จำเลยตัดฟ้องว่าโจทย์ไม่มีอำนาจฟ้องคดีแทนวัดได้ แลแถลงว่า พ. มิได้ตั้งใจสละอำนาจยกที่ดินให้แก่วัด
ศาลฎีกาเห็นว่า วัดพยาญาติปากง่ามไม่มีมรรคนายก ผู้ว่าราชการจังหวัดได้มอบคดีให้อัยการว่าต่าง อัยการก็มีอำนาจฟ้องแทนวัดได้ ตามประกาศย้ายกรมธรรมการ พ.ศ. ๒๔๖๒ ข้อ ๔ แลเห็นว่าไม่มีเหตุอันใดที่จะทำให้พินัยกรรมนั้นใช้ไม่ได้เพราะ พ. ด. ได้ทำโดยถูกต้องตามกฎหมาย ยกที่รายนี้ให้เปนที่ธรณีสงฆ์ของวัด เมื่อก่อน พ. แล ด. ถึงแก่กรรม กรรมสิทธิยังคงอยู่แก่ พ. ด. ต่อมา ด. ตาย พ. จึงรับมรฎกลงชื่อตนแต่ผู้เดียว ก็เปนแต่เพียงแสดงว่า พ. เปนเจ้าของกรรมสิทธิ เมื่อที่ดินยังคงเปนของ พ. พ. ก็มีอำนาจที่จะเอาไปจำนำผู้อื่นได้ ตามกิริยาที่ พ. ประพฤติมาดังนี้จะฟังว่า พ. กลับใจถอนพินัยกรรมที่ทำไว้นั้นยังไม่ได้เมื่อ พ. ตายทีดินก็ต้องตกเปนที่ธรณีสงฆ์ แต่คำพิพากษานี้ไม่ตัดสิทธิผู้รับจำนำ
