แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
แก้ไขเล็กน้อย
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องหาว่า จำเลยทั้ง ๓ ลักโค ฯ ศาลเดิมตัดสินลงโทษจำเลยฐานรับรองของโจรให้จำคุกจำเลยไว้คนละ ๕ ปี แต่ปราณีย์ลดโทษนายเที่ยง นายยิ้มซึ่งให้การรับสารภาพตามมาตรา ๕๙ เสีย ๑ ใน ๓ คงให้จำคุกนายเที่ยงนายยิ้มคนละ ๓ ปี ๔ เดือน ฯ
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าศาลเดิมลงโทษแรงเกินไป จึงพิพากษาแก้คำตัดสินศาลเดิม ให้ลงโทษนายเที่ยง นายยิ้มจำคุกคนละ ๓ ปี ลดฐานปราณีย์กึ่งหนึ่ง คงให้จำคุกนายเที่ยง นายยิ้มคนละ ๑ ปี ๖ เดือน ส่วนนายอ่อนจำเลยนั้น พยานหลักฐานโจทย์ไม่พอ จึงให้ปล่อยไป ฯ
โจทย์ฎีกาว่านายอ่อนควรมีผิด แลศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยเบาไป ฯ
ฎีกาตัดสินว่า โจทย์ฎีกาได้แต่ฉะเพาะตัวนายอ่อนเท่านั้น ส่วนนายเที่ยง นายยิ้มจำเลยนั้น ศาลอุทธรณ์ตัดสินแก้ไขแต่เพียงเล็กน้อย คดีต้องบทห้ามตาม พ.ร.บ. ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ. ๒๔๖๑ มาตรา ๓ โจทย์ฎีกาไม่ได้ฯ
