แหล่งที่มา : ADMIN
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลย1ปีศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นให้รอการลงโทษจำคุกและคุมประพฤติจำเลยไว้ถือว่าเป็นกรณีที่ศาลอุทธรณ์ยังคงลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกินหนึ่งปีจึงต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา219.(ที่มา-ส่งเสริมฯ)
ย่อยาว
ศาลชั้นต้น พิพากษา ว่า จำเลย มี ความผิด ตาม พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 67 ให้ ลงโทษ จำคุก 2 ปี จำเลย ให้การรับสารภาพ มี เหตุ บรรเทา โทษ ลด โทษ ให้ ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา78 กึ่งหนึ่ง คง จำคุก 1 ปี ของกลาง ริบ พิเคราะห์ รายงาน การ สืบเสาะแล้ว ไม่ มี เหตุ สมควร รอ การ ลงโทษ จำเลย อุทธรณ์ ขอ ให้ ศาล รอการ ลงโทษ จำคุก ศาลอุทธรณ์ พิพากษา แก้ ให้ รอ การ ลงโทษ จำคุก ไว้มี กำหนด 2 ปี และ ให้ คุมประพฤติ จำเลย โดย ให้ จำเลย รายงาน ตัว ต่อพนักงาน คุมประพฤติ เดือนละ 1 ครั้ง มี กำหนด 1 ปี นอกจาก ที่ แก้ ให้เป็น ไป ตาม คำพิพากษา ศาลชั้นต้น
โจทก์ ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ปัญหา ข้อกฎหมาย ว่า ‘คดี นี้ ศาลชั้นต้น พิพากษาลงโทษ จำคุก จำเลย มี กำหนด 1 ปี แม้ ศาลอุทธรณ์ จะ พิพากษา แก้ เป็นให้ รอ การ ลง โทษ ไว้ มี กำหนด 2 ปี และ ให้ คุมประพฤติ จำเลย ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 56 ก็ เป็น กรณี ที่ ศาลอุทธรณ์ ยัง คง ลงโทษจำเลย จำคุก ไม่เกิน หนึ่ง ปี จึง เป็น คดี ที่ ต้องห้าม ฎีกา ใน ปัญหาข้อเท็จจริง ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 219 ที่ โจทก์ฎีกา ว่า ไม่ ควร รอ การ ลง โทษ ให้ จำเลย นั้น เป็น ฎีกา ใน ปัญหาข้อเท็จจริง ซึ่ง ต้องห้าม ตาม บทกฎหมาย ดังกล่าว ศาลฎีกา รับ วินิจฉัยให้ ไม่ ได้’
พิพากษา ยก ฎีกา โจทก์
