แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พะยาน หน้าที่นำสืบฟ้องหาว่าปลอมหนังสือโจทก์ต้องสืบว่าอาจทำให้ผู้หนึ่งผู้ใดเสียหายจำเลยจึงจะมีผิด
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยทำหนังสือขึ้นฉะบับ ๑ ถึงเจ้ากรมสังฆการีมีความว่า “เรื่องจำเลยต้องหาในคดีอาชญาเรื่องหนึ่งหนั้น ศาลได้พิพากษายกฟ้องโจทก์แล้วจำเลยเป็นผู้บริสุทธิ์ ขอให้จำเลยเป็นผู้ได้ครองพระกฐินหลวงที่วัดหน้าพระเมรุตามเดิม” หนังสือนี้จั่วหน้าบรรทัดแรกว่า ศาลจังหวัดพระนครศรีอยุธยา แลลงนามในท้ายหนังสือว่า หลวงวิชิตเจ้าพนักงานซึ่งไม่ปรากฎมีตัวจริง แลในที่สุดจำเลยก็หาได้ครองกฐินไม่ จึงมีปัญหาว่าจำเลยจะมีผิดฐานปลอมหนังสือหรือไม่
ศาลล่างทั้ง ๒ ตัดสินให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกาข้อกฎหมาย
ศาลฎีกาเห็นว่า หนังสือเช่นนี้เป็นลักษณที่เรียกกันว่าบัตร์สนเทห์เพราะหลวงวิชิตที่ลงนามในหนังสือไม่มีตัวจริง แต่มีปัญหาว่าได้มีผู้ใดเสียหายเนื่องการกระทำของจำเลยนี้หรือไม่ คดีนี้โจทก์ไม่สืบในข้อ อาจทำให้เสียหาย อย่างไรเลย ก็เมื่อไม่ปรากฎว่ามีการเสียหายแล้ว จำเลยก็ยังไม่มีผิด จึงตัดสินยืนตามศาลล่าง
