แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยได้รับอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืน แต่ไม่ได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัวจำเลยพาอาวุธปืนนั้นไปในทางสาธารณะในเมือง โดยไม่มีเหตุจำเป็นและเร่งด่วนตามสมควรแก่พฤติการณ์ เป็นความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯลฯ มาตรา 8 ทวิ, 72 ทวิ และ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 371 เมื่อลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯลฯ มาตรา 8 ทวิ, 72 ทวิ ซึ่งเป็นบทหนักตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90 แล้ว จะอาศัยบทเบาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 371 มาเพื่อริบอาวุธปืนของกลางไม่ได้ อาวุธปืนของกลางจำเลยได้รับอนุญาตให้มีและใช้ได้โดยชอบ เมื่อพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯลฯ ที่ลงโทษจำเลยไม่ได้บัญญัติเรื่องริบไว้ ศาลก็ริบอาวุธปืนของกลางไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยไม่ได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัวได้พกพาอาวุธปืนรีวอลเวอร์ขนาด .๓๒ จำนวน ๑ กระบอก พร้อมกระสุน ๖ นัด ซึ่งเป็นของจำเลยที่ได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนท้องที่ให้มีและใช้อาวุธปืนดังกล่าว ไปในทางสาธารณะในเมืองโดยไม่มีเหตุจำเป็นและเร่งด่วนตามสมควรแก่พฤติการณ์ ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน พ.ศ.๒๔๙๐ มาตรา ๘ ทวิ, ๗๒ ทวิ ฯลฯ คำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ ๔๔ ลงวันที่ ๒๑ ตุลาคม ๒๕๑๙ ข้อ ๓, ๗ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๗๑ ริบของกลาง
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ.๒๔๙๐ มาตรา ๘ ทวิ, ๗๒ ทวิ ฯลฯ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๗๑ การกระทำของจำเลยเป็นกรรมเดียวเป็นความผิดกฎหมายหลายบท ให้ลงโทษบทหนักตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯลฯ พ.ศ.๒๔๙๐ มาตรา ๘ ทวิ, ๗๒ ทวิ ฯลฯ จำเลยรับสารภาพ ลดโทษกึ่งหนึ่งตามมาตรา ๗๘ แล้ว คงปรับ ๑,๐๐๐ บาท ฯลฯ อาวุธปืนของกลางให้ริบตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๗๑
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ไม่ริบอาวุธปืนและกระสุนปืนของกลาง นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อศาลลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ ซึ่งเป็นบทหนักตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๗๑ มาเพื่อริบอาวุธปืนของกลางหาได้ไม่ เพราะศาลไม่ได้ลงโทษจำเลยตามบทเบานี้ และโดยเหตุที่อาวุธปืนของกลางจำเลยได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนให้มีและใช้ได้โดยชอบด้วยกฎหมาย เมื่อพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ ที่ลงโทษจำเลยดังกล่าวไม่ได้บัญญัติเรื่องริบไว้ ศาลก็จะริบอาวุธปืนของกลางไม่ได้ ฯลฯ
พิพากษายืน.