แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 208 โดยปกติคำขอให้พิจารณาใหม่จะต้องยื่นต่อศาลภายใน 15 วันนับจากวันที่ได้ส่งคำบังคับตามคำพิพากษาหรือคำสั่งให้แก่จำเลย แต่ถ้าศาลได้กำหนดให้ส่งคำบังคับโดยวิธีอื่นเช่น โดยปิดหมายหรือโดยทางไปรษณีย์ลงทะเบียนตอบรับ ก็จะต้องมีการปฏิบัติตามที่ศาลกำหนดเสียก่อน จะนับตั้งแต่วันที่ส่งคำบังคับให้แก่จำเลยทันทีไม่ได้ ซึ่งเป็นคนละเรื่องกับที่ศาลกำหนดเวลาให้จำเลยปฏิบัติตามคำบังคับ
ย่อยาว
คดีนี้สืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องขอให้จำเลยทั้งสองชำระเงินค่าสินค้าพร้อมด้วยดอกเบี้ย จำเลยทั้งสองขาดนัดยื่นคำให้การและขาดนัดพิจารณาศาลชั้นต้นพิจารณาชี้ขาดตัดสินคดีไปฝ่ายเดียว โดยพิพากษาให้จำเลยที่ 1ใช้เงินให้โจทก์ตามฟ้อง โจทก์นำเจ้าพนักงานส่งคำบังคับให้จำเลยที่ 1เมื่อวันที่ 7 ธันวาคม 2524 ต่อมาวันที่ 8 มกราคม 2525 จำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องขอให้พิจารณาใหม่ อ้างว่า ไม่จงใจขาดนัด เพราะไม่เคยได้รับสำเนาฟ้องและหมายเรียกเพิ่งทราบเมื่อได้รับคำบังคับเมื่อวันที่ 7 ธันวาคม 2524 และจำเลยมีทางชนะคดีโจทก์ได้ โจทก์ยื่นคำคัดค้านว่า จำเลยไม่ได้ยื่นคำร้องให้พิจารณาใหม่ภายใน 15 วัน
ศาลชั้นต้นสั่งงดไต่สวน และมีคำสั่งให้ยกคำร้องของจำเลยที่ 1
จำเลยที่ 1 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 1 ฎีกาว่า ศาลออกคำบังคับกำหนดเวลาให้จำเลยปฏิบัติตามคำพิพากษาภายในหนึ่งเดือน ฉะนั้นจะเริ่มนับกำหนดเวลา 15 วันได้ต่อเมื่อล่วงพ้นกำหนดหนึ่งเดือนไปแล้ว คำขอให้พิจารณาใหม่ของจำเลยจึงไม่เกินกำหนดเวลาตามกฎหมาย
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 208 จะเห็นได้ว่า โดยปกติคำขอให้พิจารณาใหม่จะต้องยื่นต่อศาลภายใน 15 วันนับจากวันที่ได้ส่งคำบังคับตามคำพิพากษาหรือคำสั่งให้แก่จำเลย ถ้อยคำในตัวบทที่ว่า “แต่ถ้าศาลได้กำหนดการอย่างใด ๆ เพื่อส่งคำบังคับเช่นว่านี้ ” มีความหมายเพียงว่า ถ้าศาลกำหนดให้ส่งคำบังคับโดยวิธีอื่นเช่นโดยปิดหมาย หรือโดยทางไปรษณีย์ลงทะเบียนตอบรับก็จะต้องมีการปฏิบัติตามที่ศาลกำหนดเสียก่อน จะนับแต่วันที่ส่งคำบังคับให้แก่จำเลยทันทีไม่ได้ ซึ่งเป็นคนละเรื่องกับการที่ศาลกำหนดเวลาให้จำเลยปฏิบัติตามคำบังคับตามที่จำเลยฎีกา
พิพากษายืน
