แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยกับผู้เสียหายไม่มีสาเหตุต่อกัน จำเลยเมาใช้มีดพกเล็ก ๆ กว้าง 2ซม. ยาว 11 1/2 ซม. แทงผู้เสียหายบาดเจ็บสาหัส พฤติการณ์ดังกล่าวยังไม่มีอะไรแสดงให้เห็นว่าจำเลยได้มีเจตนาจะฆ่าให้ตาย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้มีดพกปลายแหลมแทงนายดาวบาดเจ็บ สาหัส และยังติดตามจะทำร้ายต่อไปอีกโดยเจตนาจะห่าให้ตาย หากมีเหตุอันพ้นวิสัยมาขัดขวางเสียโดยมีดไม่ถูกอวัยวะส่วนสำคัญ นายดาวจึงไม่ตายขอให้ลงโทษตาม ก.ม.อาญา ม. ๒๔๙-๖๐ ,๔๑,๔๒,๗๒
ชั้นแรกจำเลยปฏิเสธคงรับเฉพาะข้อเคยต้เองโทษครั้นสืบพยานโจทก์ไปบ้างแล้วจำเลยรับสารภาพ และโจทก์จำเลยไม่ติดใจสืบพยานต่อไป
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยผิดตาม ก.ม.อาญา ม.๒๔๙-๖๐ ให้จำคุก ๑๐ ปี เพิ่มโทษ ๑ ใน ๓ ตาม ม.๗๒ เป็น ๑๓ ปี ๔ เดือน ลดตาม ม.๕๙ กึ่งหนึ่ง คงเหลือ ๖ ปี ๘ เดือน และเอาโทษที่รอการลงอาญาไว้อีก ๒ เดือนมาบวกเข้าด้วยเป็น ๖ ปี ๑๐ เดือน มีดของกลางริบ
จำเลยอุทธรณ์ว่าจำเลยไม่มีเจตนาจะฆ่าให้ตาย
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้คำพิพากษาชั้นต้นให้ลงโทษจำคุกจำเลย ๔ ปี ตาม ก.ม. อาญา ม.๒๕๖ เพิ่มโทษ ๑ ใน ๓ ตาม ม.๗๒ เป็น ๕ ปี ๔ เดือน ลดฐานปราณีกึ่งหนึ่งตาม ม. ๕๙ เหลือ ๒ปี ๘ เดือน แลบวกโทษที่รอไว้เข้าด้วยคงจำคุกจำเลย ๒ ปี ๑๐ เดือน
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยฐานพยายามฆ่านายดาวตามศาลชั้นต้น
ศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยกับนายดาวไม่มีสาเหตุต่อกันอันจะแสดงให้เห็นว่าจำเลยตั้งใจจะฆ่านายดาวให้ถึงแก่ความตาย มีดที่ใช้แทงก็เป็นมีดพกเล็ก ๆ กว้าง ๒ ซม. ยาว ๑๑ ๑/๒ ซม.เท่านั้น รูปคดีน่าเชื่อว่าจำเลยกระทำไปโดยฤทธิ เมา พฤติการณ์ทั้งหลายนี้ไม่มีอะไรแสดงให้เห็นว่าจำเลยเจตนาจะฆ่าให้ตาย จำเลยจึงควรผิดเพียงฐานทำร้ายร่างกายบาดเจ็บสาหัส
พิพากษายืน
