แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
กรมประชาสัมพันธ์โจทก์มอบอำนาจให้ ส. เป็นตัวแทนฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทนกรณีรถยนต์โจทก์ถูกชนได้รับความเสียหายจาก อ. ซึ่งเป็นเจ้าของรถและเป็นนายจ้างผู้ขับรถ มิได้มอบอำนาจให้เป็นตัวแทนฟ้องห้างหุ้นส่วนจำกัด บ. โดย ส. หุ้นส่วนผู้จัดการ และ ส. ในฐานะส่วนตัว แม้จะปรากฏว่า อ. เป็นหุ้นส่วนจำกัด ความรับผิดของ บ. โจทก์ก็ไม่มีอำนาจฟ้องจำเลยทั้งสอง
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ และยกฟ้องแย้งจำเลยศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “คงมีปัญหาที่จะต้องวินิจฉัยในชั้นนี้เพียงข้อเดียวว่า โจทก์มีอำนาจฟ้องจำเลยทั้งสองหรือไม่ พิเคราะห์หนังสือมอบอำนาจท้ายฟ้องเอกสารหมายเลข 1 แล้ว มีข้อความว่า โจทก์มอบอำนาจให้นายสำเริง วัฒนโชติ เป็นตัวแทนฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทนกรณีรถยนต์โจทก์ถูกชนได้รับความเสียหายจากนางเอี่ยมจิต เทพบรรเทิง ซึ่งเป็นเจ้าของรถและเป็นนายจ้างผู้ขับรถ หนังสือมอบอำนาจดังกล่าวมิได้มอบอำนาจให้เป็นตัวแทนฟ้องจำเลยทั้งสอง ศาลล่างทั้งสองเห็นว่าโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง พิพากษายกฟ้องโจทก์ จึงชอบแล้ว
ที่โจทก์ฎีกาว่า นางเอี่ยมจิต เทพบรรเทิง เป็นหุ้นส่วนประเภทจำกัดความรับผิดชอบของจำเลยที่ 1 รถคันเกิดเหตุเขียนที่ข้างรถว่า “เอี่ยมจิตขนส่ง” เป็นการใช้ชื่อของตนขานระคนเป็นชื่อของห้าง ต้องรับผิดต่อบุคคลภายนอกเสมือนเป็นหุ้นส่วนไม่จำกัดความรับผิด ถือได้ว่าเป็นเจ้าของรถและเป็นนายจ้างด้วยนั้น เห็นว่าตามฟ้องโจทก์มิได้ตั้งรูปฟ้องมาเช่นนั้น ไม่มีประเด็นจะต้องวินิจฉัย”
พิพากษายืน
