แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อโจทก์และจำเลยที่ 1 ต่างสละรูปภาชนะบรรจุสินค้าและข้อความที่บรรยายทางการค้า ซึ่งเป็นสิ่งที่ใช้กันสามัญในการค้าขาย ตามที่นายทะเบียนเครื่องหมายการค้าได้มีคำสั่งให้โจทก์และจำเลยที่ 1 สละแล้วนั้นย่อมหมายความรวมถึงการวางรูปของเครื่องหมายการค้าและข้อความที่บรรยายในทางการค้าและข้อความที่บรรยายในทางการค้าหรือสิ่งอื่นใด ในเครื่องหมายการค้าที่โจทก์และจำเลยที่ 1 ได้ยินยอมสละ แล้วด้วย เครื่องหมายการค้าอักษรโรมันคำว่า “CARGLO” ของโจทก์ที่ได้รับการจดทะเบียน ได้รับจดทะเบียนเฉพาะคำเท่านั้น ไม่รวมถึงการวางรูปของเครื่องหมายการค้า ดังนั้น รูปลักษณะ ภาชนะบรรจุสินค้า รวมทั้งการวางรูปของเครื่องหมายการค้า และคำบรรยายที่ภาชนะดังกล่าว โจทก์และจำเลยที่ 1 จึงไม่อาจ ถือสิทธิแต่เพียงผู้เดียว การที่จำเลยที่ 1 ผลิตสินค้า มีรูปลักษณะของภาชนะและคำบรรยายเกี่ยวกับสินค้าอย่างเดียวกับ สินค้าของโจทก์ โจทก์จึงอ้างไม่ได้ว่าจำเลยที่ 1 ใช้สิทธิไม่สุจริต โจทก์และจำเลยที่ 1 ต่างได้รับการจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า อักษรโรมันคำว่า “CARGLO” หรือ “คาร์โกล้” และ “DINCO” หรือ “ดิงโก้” ตามลำดับ ซึ่งแตกต่างกันทั้งตัวอักษรที่เขียนและสำเนียงเรียกขาน แม้เครื่องหมายการค้าของโจทก์และ จำเลยที่ 1 ใช้กับสินค้าจำพวกยาขัดล้าง รถยนต์ แต่บุคคลบางประเภทเท่านั้นที่ใช้สินค้าดังกล่าว ไม่ใช่สินค้าที่ประชาชนทั่วไปใช้สอยจึงเป็นไปได้ยากที่ผู้ใช้จะหลงผิดเข้าใจว่ายาขัดล้างรถยนต์ภายใต้เครื่องหมายการค้า “DINCO”หรือ “ดิงโก้” ของจำเลยที่ 1 เป็นยาขัดล้าง รถยนต์ ภายใต้เครื่องหมายการค้า “CARGLO” หรือ “คาร์โกล้” ของโจทก์ถือไม่ได้ว่าจำเลยที่ 1 ได้เอาชื่อรูปรอยประดิษฐ์ในทางการค้าของโจทก์มาใช้ และเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยที่ 1 เพิกถอนคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าคำว่า “DINCO” ตามคำขอเลขที่ 146239ถ้าจำเลยที่ 1 ไม่ปฏิบัติตาม ให้ถือเอาคำพิพากษาของศาลแทนการแสดงเจตนาของจำเลยที่ 1 และห้ามจำเลยทั้งสองใช้เครื่องหมายการค้าดังกล่าว กับเก็บสินค้าของจำเลยทั้งสองให้หมดสิ้นจากตลาดการค้า และห้ามจำเลยทั้งสองใช้รูปลักษณะและสีสันกระป๋องบรรจุยาขัดล้างรถยนต์ ซึ่งเหมือนหรือเกือบเหมือนกับของโจทก์ และให้โจทก์มีสิทธิในเครื่องหมายการค้าฉลากรูปกระป๋อง”CARGLO” ตามคำขอเลขที่ 145780 และ 145781 ดีกว่าจำเลยที่ 1กับให้จำเลยทั้งสองร่วมกันใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ จำนวน1,000,000 บาท
จำเลยที่ 1 ให้การว่า โจทก์ไม่มีสิทธิในเครื่องหมายการค้าตามฟ้อง จำเลยที่ 1 ไม่ได้กระทำละเมิดต่อโจทก์ และเครื่องหมายการค้าของจำเลยที่ 1 ไม่ได้ลอกเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์เครื่องหมายการค้าของโจทก์และของจำเลยที่ 1 แตกต่างกันอย่างชัดเจน ความเสียหายเกิดจากการกระทำของโจทก์เอง ขอให้ยกฟ้อง
จำเลยที่ 2 ให้การว่า จำเลยที่ 2 เป็นตัวแทนจำหน่ายสินค้ายาขัดล้างรถยนต์ “DINCO” ให้แก่จำเลยที่ 1 สินค้าที่จำเลยที่ 2จัดจำหน่ายไม่เคยลอกเลียนแบบเครื่องหมายการค้าหรือเอารูปรอยประดิษฐ์ของโจทก์มาใช้กับสินค้าของจำเลยที่ 1 แต่อย่างใดเครื่องหมายการค้าของโจทก์ใช้คำว่า “RONUK CARGLO” แต่ของจำเลยที่ 1 ใช้คำว่า “CB-4 DINCO” ขนาดขวดบรรจุน้ำยาขัดล้างรถยนต์ของโจทก์มีขนาดเดียว ส่วนของจำเลยที่ 1 มี 2 ขนาด คือขนาดเท่ากับโจทก์ และเล็กกว่าของโจทก์ สีก็แตกต่างกันเห็นได้ชัดการวางรูปแบบตัวอักษรไม่เหมือนกัน ส่วนคำบรรยายบนกระป๋องสินค้าเป็นคำบรรยายที่ใช้กันทั่วไปสำหรับสินค้าชนิดนี้ ทั้งไม่มีกฎหมายห้ามการผลิตวัตถุอันเป็นสินค้ามิให้ซ้ำกันหรือมีรูปเหมือนหรือคล้ายกัน โจทก์ไม่ได้รับความเสียหายถึง 1,000,000 บาทขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อโจทก์และจำเลยที่ 1 ต่างสละรูปภาชนะบรรจุสินค้าและข้อความที่บรรยายทางการค้า ซึ่งเป็นสิ่งที่ใช้กันสามัญในการค้าขายตามที่นายทะเบียนเครื่องหมายการค้าได้มีคำสั่งให้โจทก์และจำเลยที่ 1 สละแล้วนั้นย่อมหมายความรวมถึงการวางรูปของเครื่องหมายการค้าและข้อความที่บรรยายในทางการค้าหรือสิ่งอื่นใดในเครื่องหมายการค้าที่โจทก์และจำเลยที่ 1ได้ยินยอมสละแล้วด้วย ทั้งเครื่องหมายการค้าอักษรโรมันคำว่า”CARGLO” ของโจทก์ที่ได้รับการจดทะเบียนตามทะเบียนเลขที่ 57853ก็ได้รับจดทะเบียนเฉพาะคำเท่านั้นไม่รวมถึงการวางรูปของเครื่องหมายการค้าดังที่ปรากฏในคำขอจดทะเบียนเลขที่ 145781 ด้วยดังนั้น รูปลักษณะภาชนะบรรจุยาขัดล้างรถยนต์และข้อความบรรยายรวมทั้งการวางรูปของเครื่องหมายการค้าและคำบรรยายที่ภาชนะของโจทก์และจำเลยที่ 1 โจทก์และจำเลยที่ 1จึงไม่อาจถือสิทธิแต่เพียงผู้เดียว จากรูปเครื่องหมายการค้าของโจทก์และจำเลยที่ 1 ตามเอกสารหมาย จ.4 กับ จ.5 และ จ.7ซึ่งตรงกับวัตถุพยานหมาย จ.6 และ จ.10 ตามลำดับ ฟังไม่ได้ว่ามีการเลียนเครื่องหมายการค้า ไม่อาจถือได้ว่าเครื่องหมายการค้าของโจทก์และของจำเลยที่ 1 เหมือนหรือคล้ายกัน เช่นนี้ การที่จำเลยที่ 1 ผลิตสินค้ามีรูปลักษณะของภาชนะและคำบรรยายเกี่ยวกับสินค้าอย่างเดียวกับสินค้าของโจทก์ โจทก์จึงอ้างไม่ได้ว่าจำเลยที่ 1 ใช้สิทธิไม่สุจริต ส่วนที่โจทก์ฎีกาว่าเมื่อเห็นสินค้าของโจทก์และของจำเลยที่ 1 ภายใต้เครื่องหมายการค้าและรูปรอยดังกล่าวจะเป็นเหตุให้สาธารณชนหลงผิดนั้น เห็นว่า โจทก์และจำเลยที่ 1 ต่างได้รับการจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าอักษรโรมันคำว่า “CARGLO” หรือ “คาร์โกล้” และ “DINCO” หรือ “ดิงโก้”ตามลำดับ ซึ่งแตกต่างกัน ทั้งตัวอักษรที่เขียนและสำเนียงเรียกขานแม้เครื่องหมายการค้าของโจทก์และจำเลยที่ 1 ใช้กับสินค้าจำพวกยาขัดล้างรถยนต์ แต่บุคคลบางประเภทเท่านั้นที่ใช้สินค้าดังกล่าวไม่ใช่สินค้าที่ประชาชนทั่วไปใช้สอย จึงเป็นไปได้ยากที่ผู้ใช้จะหลงผิดเข้าใจว่ายาขัดล้างรถยนต์ภายใต้เครื่องหมายการค้า”DINCO” หรือ “ดิงโก้” ของจำเลยที่ 1 เป็นยาขัดล้างรถยนต์ภายใต้เครื่องหมายการค้า “CARGLO” หรือ “คาร์โกล้” ของโจทก์ดังนี้ คดีจึงฟังไม่ได้ว่า จำเลยที่ 1 ได้เอาชื่อรูปรอยประดิษฐ์ในทางการค้าของโจทก์มาใช้ และถือไม่ได้ว่าจำเลยที่ 1เลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ เครื่องหมายการค้าของจำเลยที่ 1จึงไม่เหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์จนถึงนับได้ว่าเป็นการลวงสาธารณชนให้หลงผิดว่าสินค้าของจำเลยทั้งสองเป็นสินค้าของโจทก์ได้
พิพากษายืน
