แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การตีความสัญญาแบ่งปันมรดก ที่ผู้จัดการมรดกทำไว้ให้กับทายาท
ย่อยาว
ได้ความว่า โจทก์จำเลยเป็นบุตรนายอานาลานารามันเจ๊ะดี ๆ ถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม 2488 ศาลจังหวัดภูเก็ตมีคำสั่งลงวันที่ 29 เมษายน 2491 แต่งตั้งจำเลยและนายรามาสามี พี่ชายอีกคนหนึ่ง เป็นผู้จัดการทรัพย์มรดกของผู้ตาย ต่อมาโจทก์จำเลยและนายรามาสามีได้ทำหนังสือสัญญาลงวันที่ 16 สิงหาคม 2491 แบ่งปันทรัพย์มรดกของผู้ตาย มีข้อความหลายประการมีข้อสัญญาอยู่ประการหนึ่งว่า จำเลยจะต้องจ่ายเงินให้โจทก์ 25,009 บาท 30 สตางค์ (เพราะจำเลยได้รับทรัพย์มรดกส่วนอื่นมากกว่าโจทก์) และในวันเดียวกันนั้นจำเลยทำหนังสือรับรองว่า จะจ่ายเงินรายนี้พร้อมทั้งดอกเบี้ยร้อยละ 25 สตางค์ให้ทันทีที่โจทก์ต้องการ
บัดนี้โจทก์อ้างว่า ได้ทวงถามให้จำเลยชำระหนี้รายนี้ หลายครั้งจำเลยก็เพิกเฉยเสีย จึงให้บังคับจำเลยชำระเงินรายนี้ให้โจทก์กับดอกเบี้ย
จำเลยต่อสู้หลายประการ และว่าในสัญญาระบุไว้ด้วยว่าโจทก์ต้องจ่ายเงินจำนวนหนึ่งให้นางมีนาจิ แล้วให้นางมีนาจิทำหนังสือรับรองไม่เกี่ยวข้องกับมรดกต่อไป แต่จนบัดนี้โจทก์มิได้จ่ายเงินให้นางมีนาจิ
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้โจทก์ชนะคดีตามฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาได้ตรวจสัญญาที่กล่าวแล้ว เห็นว่า ตามสัญญาข้อ 3 นั้นจำเลยสัญญาจะจ่ายเงินให้โจทก์โดยเด็ดขาดปราศจากเงื่อนไขใด ๆ ส่วนความตามสัญญาข้อ 4 ที่กำหนดให้โจทก์จ่ายเงินส่วนได้ของนางมีนาจิให้แก่นางมีนาจิ และให้นางมีนาจิรับรองจะไม่เกี่ยวข้องกับมรดกต่อไปนั้น หาเกี่ยวกับการที่จำเลยจะต้องชำระหนี้ให้โจทก์ตามสัญญาข้อ3 ไม่ และที่จำเลยต่อสู้ว่าคดีขาดอายุความ ก็ฟังไม่ได้ เพราะโจทก์ฟ้องเรียกเงินที่จำเลยทำสัญญาประนีประนอมให้โจทก์ไว้
จึงพิพากษายืน
