แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทั้งสองฝ่ายต่างมีพวกเกิดวิวาทต่อสู้ทำร้ายกันแต่ไม่ได้ความฝ่ายหนึ่งสมคบกันเพื่อมาทำร้าย+ฝ่ายหนึ่ง เมื่อฝ่ายนั้นมีบาดเจ็บดังนี้ จะลงโทษ+ที่ทำร้ายตาม ม.256 ไม่ได้ ต้องลงโทษตาม ม.258 ศาลอุทธรณ์วาง ม.256 จำเลยฎีกาขอให้ลงโทษตาม ม.258 +ขอให้รอการลงอาญาได้ไม่ต้องห้าม
ย่อยาว
คดีนี้ได้ความว่าจำเลยกับพวกฝ่ายหนึ่ง ต.ย. กับพวกอีกฝ่ายหนึ่งได้เกิดวิวาททำร้ายกันขึ้น ปรากฎว่า ต. แล ย.มีบาดเจ็บสาหัสคดีไม่ได้ความว่าใครทำร้ายใคร
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลยคนละ ๔ เดือนตาม ม.๒๕๘-๕๙
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าเมื่อกรณีแยกเป็นพวกได้ว่า จำเลยคนใดเป็นฝ่ายไหนแล้ว จำเลยก็ต้องมีผิดตาม ม.๒๕๖ จึงให้ลงโทษจำเลยคนละ ๑ ปี ตาม ม.๒๕๖-๕๙
จำเลยฎีกาว่า ควรมีผิดตาม ม.๒๕๘ แลขอให้รอการลงอาญา
ศาลฎีกาเห็นว่าแม้จะแยกพวกกันได้คดีก็ต้องได้ความด้วยว่า พวกจำเลยได้สมคบกันเพื่อการทำร้าย จึงจะลงโทษตาม ม.๒๕๖ ได้ เมื่อคดีไม่ได้ความว่าใครทำร้ายใคร ก็ต้องลงโทษจำเลยตาม ม.๒๕๘ ส่วนข้อที่ขอให้รอการลงอาญานั้น เห็นว่าไม่มีเหตุสมควรจะรอการลงอาญา จึงพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น
