คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 168/2486

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทฟ้องขอให้ลงโทสจำเลยตามมาตรา 300 แม้ทางพิจารณาจะได้ความว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา 254 เมื่อโจทบันยายฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกายผู้เสียหายถึงบาดเจ็บก็ลงโทษได้
เคยต้องโทสถานวิ่งราวทรัพย์แล้วมาทำผิดถานทำร้ายร่างกายภายไน 3 ปี เพิ่มโทสตามมาตรา 73 ไม่ได้

ย่อยาว

โจทฟ้องขอให้ลงโทสจำเลยตามกดหมายลักสนะอาญามาตรา ๓๐๐,๗๓
จำเลยให้การปติเสธ
สาลชั้นต้นวินิจฉัยว่าหลักถานโจทไนเรื่องชิงทรัพย์ยังเปนที่สงสัย ส่วนบาดแผลของผู้เสียหายไม่ถึงบาดเจ็บ พิพากสายกฟ้อง
โจทอุธรน์ สาลอุทธรน์พิพากสายืนไนข้อหาถานชิงทรัพย์ ส่วนไนเรื่องทำร้ายร่างกาย พิพากสาว่าจำเลยผิดตามมาตรา ๒๕๔ จำคุก ๑ เดือน เพิ่มโทสตามมาตรา ๗๒ เปนจำคุก ๑ เดือน ๑๐ วัน
โจทดีกา ขอไห้เพิ่มโทสตามมาตรา ๗๓ จำเลยดีกาขอไห้ยกฟ้อง
สาลดีกาเห็นพ้องด้วยสาลอุธรน์ไนเรื่องบาดแผลที่จำเลยชกต่อยผู้เสียหายว่ามีเหตุผลพอไห้ฟังว่าถึงบาดเจ็บแล้ว แม้โจทจะมิได้อ้างมาตรา ๒๕๔ สาลก็ลงโทสได้ตามมาตรา ๑๕๒ ประมวนวิธีพิจารนาความอาญา เพราะโจทได้บันยายฟ้องแล้วว่าจำเลยทำร้ายร่างกายผู้เสียหายถึงบาดเจ็บ
ส่วนที่โจทขอไห้เพิ่มโทสตามมาตรา ๗๓ นั้น ได้ความว่าโทสครั้งแรกเปนโทสถานวิ่งราว แต่โทสครั้งนี้เปนการประทุสร้ายแก่ร่างกายต่างถานกัน จะยกมาตรา ๗๓ มาปรับไม่ได้ พิพากสายืน

Share