คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 164/2522

แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา

ย่อสั้น

ที่ดินแบ่งแยกออกเป็นหลายแปลง เจ้าของที่ดินที่แบ่งแยกเคยเดินผ่านที่ดินเดิมผ่านที่ดินที่ล้อมไปออกทางสาธารณะ เมื่อแบ่งแยกแล้วก็ยังใช้ทางผ่านที่ดินเดิมได้ตาม มาตรา1350 กรณีเช่นนี้ฟ้องขอให้เปิดทางเมื่อใดก็ได้ ไม่ขาดอายุความ

ย่อยาว

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำเลยเปิดทางเดินกว้าง 1.50เมตรให้โจทก์ผ่านไปออกถนนเพชรเกษมได้ตามแนวเขตที่ดินด้านทิศเหนือจำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “โจทก์ได้ใช้ทางพิพาทผ่านที่ดินซึ่งเป็นของจำเลยทั้งสองขณะนี้ แล้วผ่านที่ดินโฉนดที่ 4888 ไปออกถนนเพชรเกษมอันถือได้ว่าเป็นทางจำเป็น เมื่อที่ดินโฉนดที่ 13177 ซึ่งภายหลังตกมาเป็นของจำเลยทั้งสองนี้ได้แบ่งแยกมาจากที่ดินแปลงเดิมคือที่ดินโฉนดที่ 6291 และได้เคยมีทางซึ่งผู้ที่อยู่บนที่ดินแปลงเดิมก่อนแบ่งแยก ได้ใช้อยู่เพื่อออกไปสู่ทางสาธารณะเช่นนี้แล้ว กรณีจึงต้องด้วยบทบัญญัติในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1350 คือเจ้าของที่ดินแปลงเดิมมีสิทธิเรียกร้องเอาทางเดินออกไปสู่ทางสาธารณะบนพื้นที่ดินแปลงที่แบ่งแยกได้ จำเลยทั้งสองไม่มีอำนาจปิดกั้นทางจำเป็นดังกล่าว

ส่วนที่จำเลยทั้งสองฎีกาว่าฟ้องของโจทก์ขาดอายุความนั้น เห็นว่า คดีนี้เป็นเรื่องฟ้องขอให้เปิดทางจำเป็นซึ่งโจทก์มีสิทธิที่จะฟ้องได้โดยอาศัยอำนาจของกฎหมายในเมื่อที่ดินของโจทก์ถูกที่ดินแปลงอื่นล้อมจนไม่มีทางออกถึงทางสาธารณะ เมื่อจำเลยปิดกั้นมิให้โจทก์ใช้ทางจำเป็นดังกล่าว โจทก์จะใช้สิทธิฟ้องให้เปิดทางจำเป็นเมื่อใดย่อมได้ หาเป็นการขาดอายุความอย่างใดไม่”

พิพากษายืน

Share