คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1639/2509

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

มีดที่จำเลยใช้แทงผู้เสียหาย ยาวทั้งตัวและด้ามประมาณคืบเศษ แผลที่แทงลึก 8 เซนติเมตร เป็นมีดเล็กไม่ร้ายแรง จำเลยเมาสุรามากจึงแทงไป 1 ทีแม้ถูกที่หน้าอกก็หาได้เกิดอันตรายร้ายแรงไม่ ฟังไม่ถนัดว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้มีดแทงนายเลียง ธิบดี เป็นอันตรายสาหัสประกอบกรณียกิจตามปกติไม่ได้เกิน 20 วันโดยเจตนาฆ่า แต่นายเลียงไม่ตาย ขอให้ลงโทษตามมาตรา 288, 80 ริบของกลาง

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยผิดมาตรา 288, 80 วางโทษ 10 ปีลดรับชั้นสอบสวน 1 ใน 3 จำคุก 6 ปี 8 เดือน ริบปลอกมีดของกลาง

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ฟังว่า จำเลยเมาสุรามากไม่ปรากฏสาเหตุกับผู้เสียหาย เหตุที่แทงเนื่องจากผู้เสียหายจูงมือจำเลยขึ้นบนเรือนนางฮ้อเพราะจำเลยด่าภาพยนต์ที่กำลังฉายจูงมือเดินได้ 2 วาเศษ จำเลยชักมีดจากพุงแทงเฉย ๆ เพียงทีเดียว มีดเป็นมีดพกปลายแหลมยาวทั้งตัวทั้งด้ามประมาณ 1 คืบเศษแผลเหนือนมซ้ายแฉลบไปทางโคนแขนซ้ายลึกจดกระดูกซี่โครง แฉลบเข้าใต้หนังไปตุงจดรักแร้แผลกว้างครึ่งเซนติเมตร ยาว 3 เซนติเมตรรูลึกชอน 8 เซนติเมตร มีโลหิต แพทย์รักษาบาดแผล 14 วัน บาดแผลหายสนิท แต่หลังเกิดเหตุ 1 เดือน 14 วัน ว่าทำงานหนักยังรู้สึกเสียวที่บาดแผล จำเลยมิได้เจตนาฆ่ามีเจตนาเพียงทำร้ายร่างกาย ถึงป่วยเจ็บด้วยอาการทุกขเวทนาจนประกอบกรณียกิจไม่ได้เกินกว่า 20 วัน พิพากษาแก้ ลงโทษตามมาตรา 297(8) จำคุก 2 ปี ลด 1 ใน 3 จำคุก 1 ปี 4 เดือน ริบปลอกมีดของกลาง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ต่างกับคำพิพากษาฎีกาที่ 42/2504 ที่โจทก์อ้าง มีดที่จำเลยใช้แทงในคดีนี้ยาวทั้งตัวและด้ามประมาณคืบเศษ แผลลึก 8 เซนติเมตร แสดงว่ามีดที่ใช้แทงเล็กกว่า ไม่ร้ายแรงเท่ามีดที่ใช้ในคดีที่โจทก์อ้าง จำเลยเมาสุราจึงแทงไป 1 ทีแม้ถูกที่หน้าอก ก็หาได้เกิดอันตรายร้ายแรงดังคดีที่โจทก์อ้างไม่ ฟังไม่ได้ถนัดว่ามีเจตนาฆ่า พิพากษายืน

Share