แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
มีดที่จำเลยใช้แทงผู้เสียหาย ยาวทั้งตัวและด้ามประมาณคืบเศษ แผลที่แทงลึก 8 เซนติเมตร เป็นมีดเล็กไม่ร้ายแรง จำเลยเมาสุรามากจึงแทงไป 1 ที แม้ถูกที่หน้าอกก็หาได้เกิดอันตรายร้ายแรงไม่ ฟังไม่ถนัดว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้มีดแทงนายเลียง ธิบดี เป็นอันตรายสาหัสประกอบกรณียกิจตามปกติไม่ได้เกิน ๒๐ วัน โดยเจตนาฆ่าแต่นายเลียงไม่ตาย ขอให้ลงโทษตามมาตรา ๒๘๘,๘๐ ริบของกลาง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยผิดมาตรา ๒๘๘,๘๐ วางโทษ ๑๐ ปี ลดรับชั้นสอบสวน ๑ ใน ๓ จำคุก ๖ ปี ๘ เดือน ริบปลอกมีดของกลาง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ฟังว่า จำเลยเมาสุรามากไม่ปรากฏสาเหตุกับผู้เสียหาย เหตุที่แทงเนื่องจากผู้เสียหายจูงมือจำเลยขึ้นบนเรือนนางฮ้อเพราะจำเลยด่าภาพยนต์ที่กำลังฉาย จูงมือเดินได้ ๒ วาเศษ จำเลยชักมีดจากพุงแทงเฉย ๆ เพียงทีเดียว มีดเป็นมีดพกปลายแหลมยาวทั้งตัวทั้งด้ามประมาณ ๑ คืบเศษ แผลเหนือนมซ้ายแฉลบไปทางโคนแขนซ้ายลึกจดกระดูกซี่โครงแฉลบเข้าใต้หนังไปตุงจดรักแร้ แผลกว้างครึ่งเซนติเมตร ยาว ๓ เซนติเมตร รูลึกขอบ ๘ เซนติเมตร มีโลหิต แพทย์รักษาบาดแผล ๑๔ วัน บาดแผลหายสนิท แต่หลังเกิดเหตุ ๑ เดือน ๑๔ วันว่าทำงานหนักยังรู้สึกเสียวที่บาดแผล จำเลยมิได้เจตนาฆ่า มีเจตนาเพียงทำร้ายร่างกาย ถึงป่วยเจ็บด้วยอาการทุกขเวทนาจนประกอบกรณียกิจไม่ได้เกินกว่า ๒๐ วัน พิพากษาแก้ ลงโทษตามมาตรา ๒๙๗ (๘) จำคุก ๒ ปี ลด ๑ ใน ๓ จำคุก ๑ ปี ๔ เดือน ริบปลอกมีดของกลาง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ต่างกับคำพิพากษาฎีกาที่ ๔๒/๒๕๐๔ ที่โจทก์อ้าง มีดที่จำเลยใช้แทงในคดีนี้ยาวทั้งตัวและด้ามประมาณคืบเศษ แผลลึก ๘ เซนติเมตร แสดงว่ามีดที่ใช้แทงเล็กกว่า ไม่ร้ายแรงเท่ามีดที่ใช้ในคดีที่โจทก์อ้าง จำเลยเมาสุราจึงแทงไป ๑ ที แม้ถูกที่หน้าอก ก็หาได้เกิดอันตรายร้ายแรงดังคดีที่โจทก์อ้างไม่ ฟังไม่ได้ถนัดว่ามีเจตนาฆ่า พิพากษายืน
