แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เหตุปราณี ให้การรับสารภาพโดยจำนนต่อพะยานไม่ถือว่าเป็นเหตุอันควรปราณี วิธีพิจารณาอาชญา ดุลยพินิจ อำนาจศาลฎีกา ศาลฎีกามีอำนาจแก้ดุลยพินิจที่ศาลล่างวางไว้ได้เพียงไร
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องว่า จำเลยถือปืนบุกรุกเข้าไปยิง ก.ในบ้าน ก.กับพวกแย่งปืนและจับจำเลยไว้ได้ ขอให้ลงโทษ
จำเลยอ้างตนเองเป็นพะยานแลให้การปฏิเสธ แต่ครั้นเมื่อจะเรียกพะยานจำเลยสืบต่อไป จำเลยร้องของดสืบโดญกลับขอให้การรับสารภาพว่าได้บุกรุกเข้าไปจะยิง ก. จริง
ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์ให้จำคุกจำเลยตามมาตรา ๒๔๙ – ๖๐ มีกำหนด ๑๐ ปี แต่ให้ลดตามมาตรา ๕๙ เสีย ๓ ปี คงจำคุก ๗ ปี
โจทก์ฎีกาว่าไม่มีเหตุผลควรลด
ศาลฎีกาเห็นว่ารูปคดีฟังได้ว่าจำเลยได้รับสารภาพโดยจำนนต่อพะยานโดยจำเลยมิได้รับเสียก่อน รอดูโจทก์สืบพะยานจนเสร็จสิ้นสำนวน ทั้งลองให้การต่อสู้ดูบ้างจนเห็นว่าไม่มีทางที่จะสู้ได้จึงให้การรับสารภาพเช่นนี้ไม่ควรถือว่ามีเหตุอันควรปราณีที่จะลดโทษจำเลยให้ตามมาตรา ๕๙ จึงตัดสินแก้คำพิพากษาศาลล่างให้ลงโทษจำคุกจำเลย ๑๐ ปี
