คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1596/2492

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ผู้ตายกับพวกมีอาวุธพากันเข้าไปภายในรั้วเขตเคหะสถานของจำเลยในเวลากลางคืน จำเลยได้ร้องทักถามแล้วไม่ตอบ จำเลยได้ยิงไป 1 นัดถูกผู้ตายถึงแก่ความตาย ดังนี้ เป็นการกระทำเพื่อป้องกันร่างกายและทรัพย์สินพอสมควรแก่เหตุ ไม่ควรลงอาญาแก่จำเลย

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยได้ใช้ปืนยิงนายหวังตายโดยเจตนาจะฆ่าขอให้ลงโทษ จำเลยต่อสู้ว่าได้กระทำไปเพื่อป้องกันทรัพย์สมบัติของจำเลยพอสมควรแก่เหตุ ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย 20 ปี ตามฟ้อง ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยได้กระทำเป็นการป้องกันทรัพย์พอสมควรแก่เหตุพิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ผู้ตายกับพวกมีอาวุธคือดาบและไม้ตะพดพากันเข้าไปภายในรั้วเขตเคหสถานของจำเลยในเวลา 22 นาฬิกา จำเลยได้ร้องทักถามแล้วไม่ตอบจำเลยจึงได้ยิงไป 1 นัด และได้ถูกผู้ตายถึงแก่ความตายดังนี้ จำเลยได้กระทำการโดยสุจริตคิดป้องกันร่างกายและทรัพย์สิน เพื่อให้พ้นภยันตรายอันปรากฏลักษณะการกระทำผิดกฎหมายบังเกิดขึ้นแล้ว และการกระทำของจำเลยพอสมควรแก่เหตุไม่ควรลงอาญาแก่จำเลย

พิพากษายืน

Share