แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ไม้ถ่อซึ่งจำเลยใช้ตีเป็นเพื่อลักเอกไปนั้น ไม่ใช่สาตราวุธตาม ม.6 ข้อ 15 สมควรลดโทษตาม ม.59 หรือไม่นั้นอยู่ในดุลยพินิจของศาล ไม่ใช่ปัญหากฎหมาย.
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงได้ความว่า จำเลยลักเป็ดของนายเชียวไป ๓ ตัวและในการลักนี้จำเลยได้ใช้ไม่ถ่อตีเป็ดตาย ๑ ตัว
ศาลชั้นต้นเห็นว่า ไม้ถ่อ ไม่ใช่สาตราวุธเพราะจำเลยไม่ได้ใช้ทำร้ายเจ้าทรัพย์อย่างใด เป็นแต่ใช้ตีเป็ด จะฟังว่าเป็นอาวุธตามกฎหมายอาญา ม.๖ ข้อ ๑๕ ไม่ได้ จึงพิพากษาลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา ม.๒๘๘ และลดโทษให้ ๑ ใน ๓
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่า คำรับของจำเลยยังเป็นประโยชน์ในการพิจารณาอยู่เพราะทำให้คดีเด่นชัดขึ้น และไม้ถ่อตามสภาพไม่ใช่เครื่องประหาร เว้นแต่จะได้+ไม้ถ่อนั้นเป็นเครื่องทำร้ายร่างหายบุคคล จึงพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า ไม้ถ่อไม่ใช่สาตราวุธโดยสภาพ สำหรับคดีนี้ไม้ถ่อไม่เป็นสาตราวุธตาม ม.๖ ข้อ ๑๕ ส่วนการลดโทษนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าอยู่ในดุลยพินิจของศาลที่ทำการพิจารณาและวินิจฉัยข้อเท็จจริง ไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย จึงไม่รับวินิจฉัยข้อนี้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
