แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ย่อยาว
ได้ความว่า โจทก์ฟ้อง จำเลยเรียกเงิน ๕๔๕ บาท ในฐานที่ โจทก์เปนนายประกัน จำเลยแล โจทก์ได้ออกเงินใช้แทน จำเลยไปแล้ว โจทก์นำหมายส่งให้ แก่ จำเลยไม่ได้ โดย จำเลยอพยบไปอยู่ต่างจังหวัด โจทก์จึงขอให้ประกาศเรียก จำเลยทางหนังสือพิมพ์ ศาลประกาศนี้ จำเลยไม่มาแก้คดี ศาลจึงพิจารณาฝ่ายเดียวแล้ว พิพากษาให้ จำเลยใช้เงินให้ โจทก์ภายหลัง ๖ เดือน จำเลยได้ร้องต่อศาลว่า จำเลยไปอยู่ต่างจังหวัดไม่ทราบฟ้องของ โจทก์ ขอให้ศาล พิจารณาใหม่
ศาลเดิม++ตัดสินยกฟ้องโจทก์
++ ไม่มีสิทธิที่จะเข้าสู้คดีกับโจทก์ได้โดยจำเลยไม่ได้ร้องขอให้ศาล พิจารณาคดีภายใน ๑๕ วัน แลอ้าง พรบ วิธีพิจารณาความแพ่ง ม. ๓ – ๔๙ แล ๕๐
ฎีกาตัดสินว่า คดีทุนทรัพย์ไม่เกิน ๒๐๐๐ บาทจะฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ ตาม พรบ ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ. ๒๔๖๑ ม. ๔ ส่วน กฎหมายมาตรา ๕๐ ที่ โจทก์อ้างมานั้นให้อำนาจศาลที่จะ พิจารณาใหม่ได้ + มาตรา ๓ – ๔๙ ไม่ตรงกับคดี จึงยืนตาม ศาลล่างทั้ง ๒
