แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พ.ร.บ.การค้าข้าวหาได้บัญญัติควบคุมเฉพาะผู้ค้าข้าวเท่านั้นไม่ แต่เป็นการควบคุมตลอดถึงกิจการต่างๆอันเกี่ยวเนื่องกับการค้าข้าวนั้นด้วย
จำเลยเป็นกสิกร มีข้าวเปลือก ซึ่งจำเลยทำจากนาของจำเลยเอง แต่จำเลยไปให้ถ้อยคำเท็จในการแจ้งปริมาณจำเลยย่อมมีผิดตาม พระราชบัญญัติการค้าข้าว
มีข้าวเปลือกไว้ในความครอบครอง 4 เกวียนหลวง แต่แจ้งปริมาณเพียง 1 เกวียนหลวงกับ 50 ถัง ดังนี้ ข้าว 4 เกวียนหลวงของกลางอันเกี่ยวเนื่องกับความผิด ต้องริบ
ย่อยาว
คดีนี้ โจทก์ฟ้อง จำเลยรับสารภาพ ได้ความว่าจำเลยเป็นกสิกรมีข้าวเปลือก 4 เกวียนหลวงไว้ในความครอบครอง อันเป็นข้าวที่จำเลยทำได้จากนาของจำเลยเอง จำเลยได้ให้ถ้อยคำเท็จในการแจ้งปริมาณว่าจำเลยมีข้าวเปลือกอยู่ในความครอบครองเพียง 1 เกวียนหลวงกับ 50 ถัง โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษ ศาลชั้นต้นเห็นว่าพระราชบัญญัติการค้าข้าวมุ่งหมายควบคุมเฉพาะผู้ค้าข้าวเท่านั้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ว่าจำเลยมีผิดตามพระราชบัญญัติการค้าข้าว 2489 มาตรา 4, 5, 7, 8, 20 พระราชบัญญัติการค้าข้าว (ฉบับที่ 2) 2489 ลดฐานรับสารภาพแล้วคงปรับจำเลย 80 บาท ข้าวของกลางริบ
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า พระราชบัญญัติการค้าข้าวบัญญัติควบคุมตลอดถึงกิจการต่าง ๆ อันเกี่ยวเนื่องกับการค้าข้าว จำเลยมีผิดตามฟ้อง
พิพากษายืน
