แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พ.ร.บ.การค้าข้าวหาได้บัญญัติควบคุมฉะเพาะผู้ค้าข้าวเท่านั้นไม่ แต่เป็นการควมคุมตลอดถึงกิจการต่าง ๆ อันเกี่ยวเนื่องกับการค้าข้าวนั้นด้วย.
จำเลยเป็นกสิกร มีข้าวเปลือก ซึ่งจำเลยทำจากนาของจำเลยเอง แต่จำเลยไปให้ถ้อยคำเท็จในการแจ้งปริมาณ จำเลยย่อมมีผิดตาม พ.ร.บ.การค้าข้าว
มีข้าวเปลือกไว้ในความครอบครอง 4 เกวียนหลวง แต่แจ้งปริมาณเพียง 1 เกวียนหลวงกับ 50 ถัง ดังนี้ ข้าว 4 เกวียนหลวงของกลางอันเกี่ยวเนื่องกับความผิด ต้องริบ.
ย่อยาว
คดีนี้ โจทก์ฟ้อง จำเลยรับสารภาพ ได้ความว่าจำเลยเป็นกสิกรมีข้าวเปลือก ๔ เกวียนหลวงไว้ในความครอบครอง อันเป็นข้าวที่จำเลยทำได้จากนาของจำเลยเอง จำเลยได้ให้ถ้อยคำเท็จในการแจ้งปริมาณว่าจำเลยมีข้าวเปลือกอยู่ในความครอบครองเพียง ๑ เกวียนหลวงกับ ๕๐ ถัง โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษ ศาลชั้นต้นเห็นว่า พ.ร.บ.การค้าข้าวมุ่งหมายความคุมฉะเพาะผู้ค้าข้าวเท่านั้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ว่าจำเลยมีผิดตาม พ.ร.บ.การค้าข้าว ๒๔๘๙ มาตรา ๔,๕,๗,๘,๒๐, พ.ร.บ.การค้าข้าว(ฉะบับที่ ๒) ๒๔๘๙ ลดฐานรับสารภาพแล้วคงปรับจำเลย ๘๐ บาท ข้าวของกลางริบ
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าพ.ร.บ.การค้าข้าวบัญญัติควบคุมตลอดถึงกิจการต่าง ๆ อันเกี่ยวเนื่องกับการค้าข้าว จำเลยมีผิดตามฟ้อง
พิพากษายืน.
