แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเป็นผู้คุมนักโทษได้รับมอบหมายใบสำคัญจากพัสดีเรือนจำซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาให้ไปเก็บเงินค่าซ่อมสิ่งของซึ่งมีผู้ว่าจ้างเรื่อนจำทำแล้วยักยอกเอาเงินเป็นประโยชน์ส่วนตัวเสีย ดังนี้เป็นความผิดตาม ม.319 ข้อ 3 หาเป็นผิดตามม.131 ไม่ แลคดีเช่นนี้ไม่ใช่เป็นคดีความผิดต่อส่วนตัว
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยเป็นผู้คุมใหญ่เรือนจำได้รับมอบหมายใบสำคัญจาก ส.พัสดีเรือนจำ ซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาของจำเลยให้ไปเก็บเงินค่าจ้างซ่อมเก้าอี้เป็นเงิน ๙ บาทจากผู้ว่าจ้าง จำเลยได้เงินมาแล้วยักยอกเอาเป็นประโยชน์ส่วนตัวเสีย
ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยมิได้กระทำผิดตามมาตรา ๑๓๑ เพราะจำเลยทำในฐานะรับใช้จากพัสดีจึงควรมีผิดฐานยักยอกตาม ม.๓๑๔ ซึ่งเป็นความผิดส่วนตัว โจทก์จะฟ้องจำเลยโดยไม่มีผู้ใดร้องทุกข์ไม่ได้ พิพากษาให้ยกฟ้อง
ศาลฎีกาเห็นว่า งานของเรือนจำที่ ส. มอบหมายให้จำเลยทำนี้ ไม่เป็นการเกินขอบเขตต์ จึงต้องถือว่าจำเลยผู้รับมอบหมายมีหน้าที่ในงานนั้นด้วย เมื่อจำเลยยักยอกเอาเงินซึ่งอยู่ในหน้าที่ไปเป็นประโยชน์ตนเสียต้องมีผิดตามม.๓๑๙ ข้อ ๓ แลไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยถึงปัญหาข้ออื่นต่อไป เพราะความผิดของจำเลยมิใช่เป็นความผิดส่วนตัว อัยยการมีอำนาจฟ้องจำเลยได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ที่ให้จำคุกจำเลย ๖ เดือน ตามมาตรา ๓๑๙ ข้อ ๓
