แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ทำละเมิดให้บิดาตาย บุตรฟ้องผู้ทำละเมิดเรียกค่าขาดอุปการะเลี้ยงดูตาม มาตรา443 ไม่ใช่เรียกตาม มาตรา1564 ไม่อยู่ในอำนาจศาลคดีเด็กและเยาวชน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องเพิ่มเติมเรียกค่าขาดอุปการะเลี้ยงดูบุตร เพราะจำเลยทำละเมิดให้สามีโจทก์ตาย ศาลชั้นต้นไม่รับฟ้องเพิ่มเติม ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้รับฟ้องเพิ่มเติม จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “คดีมีปัญหาที่จะต้องวินิจฉัยในชั้นนี้ว่า ฟ้องของโจทก์ในส่วนที่เกี่ยวกับการเรียกค่าขาดอุปการะเลี้ยงดูบุตรทั้งสองของโจทก์อยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลคดีเด็กและเยาวชนกลางหรือไม่ได้พิเคราะห์แล้วเห็นว่า การที่โจทก์ฟ้องเรียกค่าขาดอุปการะเลี้ยงดูบุตรทั้งสองเป็นการฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทนในกรณีละเมิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 443 วรรคสาม หาใช่เป็นการฟ้องเรียกค่าอุปการะเลี้ยงดูตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ 5 ไม่ และการฟ้องเรียกค่าขาดไร้อุปการะตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 443 วรรคสาม นั้น มาตรา 8(3) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลคดีเด็กและเยาวชน พ.ศ. 2494 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ 163 ลงวันที่ 15 มิถุนายน 2515 ก็มิได้บัญญัติให้ศาลคดีเด็กและเยาวชนมีอำนาจพิจารณาพิพากษาด้วย คดีจึงไม่อยู่ในอำนาจของศาลคดีเด็กและเยาวชนกลาง ฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น
ส่วนที่จำเลยฎีกาว่า โจทก์ยื่นคำร้องขอแก้ไขเพิ่มเติมคำฟ้องเมื่อคดีขาดอายุความแล้ว โจทก์จึงไม่มีสิทธิขอแก้ไขเพิ่มเติมฟ้องนั้น ปัญหาข้อนี้ศาลชั้นต้นได้กำหนดเป็นประเด็นข้อพิพาทไว้ในชั้นชี้สองสถานแล้ว และยังไม่ได้วินิจฉัย ศาลฎีกาจึงยังวินิจฉัยให้ไม่ได้
พิพากษายืน ค่าฤชาธรรมเนียมในชั้นนี้ให้ศาลชั้นต้นรวมสั่งเมื่อมีคำพิพากษา”
