แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตัวการมีภูมิลำเนาอยู่ต่างประเทศความรับผิดของตัวแทนต่อบุคคลภายนอกภูมิลำเนาสาขาของบริษัทเปนภูมิลำเนาของบริษัทด้วย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องเรียกเงินประกันภัยจากจำเลย ๓๕๐๐ บาท ซึ่งโจทก์ได้ทำสัญญาประกันอัคคีภัยไว้กับบริษัทจำเลยที่ ๒ ซึ่งมีสำนักงานจดทะเบียนอยู่ที่ฮ่องกง และมีสาขาอยู่ในกรุงเทพฯ จำเลยที่ ๑ เปนผู้จัดการและแทนบริษัท
ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยที่ ๑ ต้องรับผิดต่อโจทก์ตามประมวลแพ่ง ม.๘๒๔ ส่วนจำเลยที ๒ ให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลฎีกาตัดสินยื่นตามศาลอุทธรณ์ว่า ในขณะที่ทำสัญญา จำเลยที่ ๒ มีภูมิลำเนาอยู่ในกรุงเทพ ฯ ตามประมวลแพ่ง ม.๗๑ และจำเลยที ๑ เปนแต่ตัวแทนเท่านั้น เพราะฉะนั้นจะบังคับให้จำเลยที่ ๑ ต้องรับผิดตามประมวลแพ่ง ม.๘๒๔ ไม่ได้ เพราะมาตรานี้บัญญัติให้ตัวแทนรับผิดแต่ลำพังตนเอง ต่อเมื่อตัวการมีภูมิลำเนาในต่างประเทศเท่านั้น จึงให้ยกฟ้องโจทก์ที่เรียกเงินจากจำเลยที่ ๑ นั้นเสียแต่คดีส่วนจำเลยที่ ๒ นั้นโจทก์มิได้อุทธรณ์ฎีกาขึ้นมา
