แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
การที่ผู้ร้องยื่นคำร้องขอให้เพิกถอนคำสั่งที่เห็นชอบด้วยกับมติที่ประชุมเจ้าหนี้เนื่องมาจากเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ผู้คัดค้านมีคำสั่งให้ดำเนินการตามมติที่ประชุมเจ้าหนี้ที่ลงมติยอมรับข้อเสนอของจำเลยอื่นๆในคดีแพ่งคำร้องของผู้ร้องจึงมีผลเป็นการขอให้เพิกถอนมติที่ประชุมเจ้าหนี้ตามพระราชบัญญัติล้มละลายฯมาตรา36ซึ่งให้สิทธิแก่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เท่านั้นที่จะขอให้เพิกถอนมติที่ประชุมเจ้าหนี้ได้บุคคลอื่นไม่มีสิทธิร้องขอผู้ร้องจึงไม่มีสิทธิยื่นคำร้องดังกล่าวปัญหานี้เป็นปัญหาเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชนแม้ผู้คัดค้านจะมิได้ยกขึ้นกล่าวอ้างศาลสามารถหยิบยกขึ้นวินิจฉัยเองได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา142(5)ประกอบด้วยพระราชบัญญัติล้มละลายฯมาตรา153
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์จำเลยเด็ดขาดและจำเลยถึงแก่กรรมระหว่างที่ผู้คัดค้านเรียกประชุมเจ้าหนี้ครั้งอื่น ศาลชั้นต้นมีคำพิพากษาให้จัดการทรัพย์มรดกของจำเลยตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483
ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ผู้ร้องเป็นทายาทของจำเลย เดิมในการประชุมเจ้าหนี้ครั้งที่ 4 จำเลยในคดีแพ่งของศาลชั้นต้นจำเลยในคดีนี้เป็นโจทก์ยื่นฟ้องไว้รวม 3 คดี ได้ยื่นคำขอประนีประนอมยอมความโดยเสนอคืนเงิน 403,000 บาท แก่กองทรัพย์สินของจำเลยคดีนี้เจ้าหนี้รายที่ 1 ออกเสียงยอมรับข้อเสนอ ส่วนเจ้าหนี้รายที่ 2ออกเสียงคัดค้าน ผู้คัดค้านถือว่าที่ประชุมเจ้าหนี้มีมติยอมรับข้อเสนอของจำเลยในคดีแพ่งของศาลชั้นต้น แต่มติดังกล่าวมีเงื่อนไขบังคับก่อน ไม่สามารถดำเนินการตามมติที่ประชุมเจ้าหนี้ได้ผู้คัดค้านจึงขอให้ศาลชั้นต้นมีคำสั่งห้ามมิให้ปฏิบัติการตามมตินั้นศาลชั้นต้นมีคำสั่งตามที่ผู้คัดค้านร้องขอในการประชุมเจ้าหนี้ครั้งที่ 6 เมื่อวันที่ 26 มกราคม 2538 จำเลยในคดีแพ่งของศาลชั้นต้นได้ยื่นคำขอประนีประนอมยอมความโดยเสนอขอคืนเงิน 403,000 บาทเท่ากับจำนวนเดิม เจ้าหนี้รายที่ 1 ออกเสียงยอมรับข้อเสนอ เจ้าหนี้รายที่ 2 งดออกเสียง ผู้คัดค้านเห็นชอบด้วยกับมติดังกล่าวโดยไม่พิจารณารักษาผลประโยชน์ของกองทรัพย์สินของจำเลยซึ่งศาลชั้นต้นเคยมีคำวินิจฉัยแล้วว่าผลประโยชน์จำนวนดังกล่าวน้อยเกินไปสำหรับกองทรัพย์สินของจำเลย ขอให้มีคำสั่งเพิกถอนคำสั่งที่เห็นชอบด้วยกับมติที่ประชุมเจ้าหนี้ครั้งที่ 6 ของผู้คัดค้าน
ผู้คัดค้านยื่นคำคัดค้าน ขอให้ยกคำร้อง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วมีคำสั่งให้ยกคำร้องของผู้ร้อง
ผู้ร้อง อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน
ผู้ร้อง ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ข้อเท็จจริงเบื้องต้นฟังเป็นยุติตามที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าก่อนศาลจะมีคำสั่งให้พิทักษ์ทรัพย์จำเลยเด็ดขาด จำเลยได้เป็นโจทก์ยื่นฟ้องคดีแพ่งต่อศาลจังหวัดสระบุรีรวม 3 คดี ต่อมาเมื่อศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้พิทักษ์ทรัพย์จำเลยเด็ดขาดผู้คัดค้านได้เข้าดำเนินคดีดังกล่าวแทนจำเลย คดีอยู่ในระหว่างการพิจารณา จำเลยในคดีแพ่งทั้งสามคดีได้ยื่นคำขอประนีประนอมยอมความต่อผู้คัดค้านโดยเสนอขอคืนเงินให้กองทรัพย์สินของจำเลย ในการประชุมเจ้าหนี้ครั้งที่ 4 ที่ประชุมเจ้าหนี้ลงมติยอมรับข้อเสนอขอประนีประนอมยอมความของจำเลยในคดีแพ่งดังกล่าว ผู้คัดค้านเห็นว่าจำนวนเงินที่เสนอขอคืนน้อยเกินไปประกอบกับเจ้าหนี้รายที่ 2 ประกอบกับเจ้าหนี้รายที่ 2 ออกเสียงคัดค้านจึงร้องขอให้ศาลชั้นต้นมีคำสั่งมิให้ปฏิบัติการตามมติที่ประชุมเจ้าหนี้ และศาลชั้นต้นมีคำสั่งตามคำร้องขอของผู้คัดค้านต่อมาในการประชุมเจ้าหนี้ครั้งที่ 6 จำเลยในคดีแพ่งของศาลจังหวัดสระบุรียื่นคำขอประนีประนอมยอมความโดยเสนอขอคืนเงิน403,000 บาท เท่ากับที่เคยเสนอครั้งก่อน เจ้าหนี้รายที่ 1 ออกเสียงยอมรับข้อเสนอ ส่วนเจ้าหนี้รายที่ 2 งดออกเสียง ผู้คัดค้านถือว่าที่ประชุมเจ้าหนี้ลงมติยอมรับข้อเสนอของจำเลยในคดีแพ่งทั้งสามคดีดังกล่าว และผู้คัดค้านมีคำสั่งให้ดำเนินการตามมติที่ประชุมเจ้าหนี้ครั้งที่ 6 คดีมีปัญหาต้องวินิจฉัยเป็นประการแรกว่า ผู้ร้องมีอำนาจร้องขอให้เพิกถอนคำวินิจฉัยของผู้คัดค้านหรือไม่เห็นว่า เหตุที่ผู้ร้องยื่นคำร้องดังกล่าว เนื่องมาจากผู้คัดค้านมีคำสั่งให้ดำเนินการตามมติที่ประชุมเจ้าหนี้ที่ลงมติยอมรับข้อเสนอของจำเลยอื่น ๆ ในคดีแพ่งคำร้องของผู้ร้องจึงมีผลเป็นการขอให้เพิกถอนมติที่ประชุมเจ้าหนี้ ตามพระราชบัญญัติล้มละลายพ.ศ. 2483 มาตรา 36 ซึ่งให้สิทธิแก่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เท่านั้นที่จะขอให้เพิกถอนมติที่ประชุมเจ้าหนี้ บุคคลอื่นไม่มีสิทธิร้องขอได้ ตามนัยคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1288/2503 ผู้ร้องจึงไม่มีสิทธิยื่นคำร้องดังกล่าวได้ ปัญหาข้อนี้เป็นปัญหาอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน แม้ผู้คัดค้านจะมิได้ยกขึ้นกล่าวอ้างศาลฎีกาก็สามารถหยิบยกขึ้นวินิจฉัยได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 142(5) ประกอบด้วยพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 153 คดีไม่จำต้องวินิจฉัยปัญหาประการอื่นต่อไป ที่ศาลล่างทั้งสองมีคำสั่งและคำพิพากษาให้ยกคำร้องของผู้คัดค้านนั้น ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วยในผลฎีกาของผู้ร้องฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน
