แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตามฟ้องเดิมโจทก์ขอให้ริบของกลางซึ่งศาลชั้นต้นได้พิพากษาริบแล้วตามขอ.โจทก์จะฎีกาขอให้คืนของกลางอันเป็นคำขอเข้ามาใหม่ไม่ได้.
โรงรับจำนำรับจำนำของกลางไว้โดยมีเหตุอันควรจะรู้ว่าของกลางนั้นได้มาโดยการกระทำความผิด. โรงรับจำนำจะต้องคืนเครื่องคิดเลขของกลางให้แก่เจ้าของตามพระราชบัญญัติโรงรับจำนำ พ.ศ.2505 มาตรา 25(2).
ย่อยาว
คดีนี้จำเลยถูกศาลพิพากษาให้จำคุกฐานลักเครื่องคำนวณเลขของบริษัทโมชดาราพิมพ์ดีดจำกัด และปลอมแปลงใบประทวนสินค้าเอกสารราชการ และถูกสั่งริบเครื่องคำนวณเลขซึ่งจับได้เป็นของกลางจากโรงรับจำนำ 3 โรง ซึ่งจำเลยนำไปจำนำไว้คดีถึงที่สุด โรงรับจำนำทั้ง 3 โรง กับบริษัทโมชดาราพิมพ์ดีดจำกัดซึ่งเป็นเจ้าของต่างยื่นคำร้องขอคืนเครื่องคำนวณเลขของกลางนั้น พนักงานอัยการโจทก์ ร้องคัดค้านว่าของกลางยังไม่ได้เสียภาษีศุลกากรโรงรับจำนำผู้ร้องทั้ง 3 ไม่อาจยึดถือเอาไว้ได้ขอให้ศาลชั้นต้นสั่งให้โรงรับจำนำผู้ร้องทั้ง 3 คืนของกลางแก่กรมศุลกากร ศาลชั้นต้นไต่สวนพยานโรงรับจำนำผู้ร้องทั้ง 3 กับพยานบริษัทโมชดาราพิมพ์ดีด จำกัด แล้วพิพากษายกคำร้องของบริษัทโรงรับจำนำชนูปถัมภ์และของห้างหุ้นส่วนจำกัดโรงรับจำนำนันทานนท์ให้คืนเครื่องคิดเลขของกลางรวม 2 เครื่องให้แก่โรงรับจำนำไทยเจริญผู้ร้องแต่ทั้งนี้อยู่ในเงื่อนไขที่จะรับคืนไปได้ จะต้องเสียภาษีศุลกากรในการนำเข้าให้แก่กรมศุลกากรเสียก่อน คำขอนอกนี้ให้ยกและให้คืนเครื่องคิดเลขจำนวน 49 เครื่องของกลางให้แก่บริษัทโมชดาราพิมพ์ดีดจำกัด แต่ให้อยู่ในเงื่อนไขที่จะต้องเสียภาษีศุลกากรในการนำเข้าแก่กรมศุลกากรเสียก่อน คำขอนอกจากนี้ให้ยก โรงรับจำนำผู้ร้องทั้ง 3 อุทธรณ์ ขอให้ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้คืนเครื่องคิดเลขของกลาง 49 เครื่องที่แต่ละโรงรับจำนำไว้แก่ตน บริษัทโมชดาราพิมพ์ดีดจำกัดอุทธรณ์ขอคืนเครื่องคิดเลข 2เครื่องที่ศาลชั้นต้นให้ห้างหุ้นส่วนจำกัดโรงรับจำนำไทยเจริญนั้น ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า โรงรับจำนำผู้ร้องทั้ง 3 ได้รับจำนำเครื่องคิดเลขของกลางไว้โดยสุจริต และไม่อาจรู้ได้ว่า เครื่องคิดเลขของกลางนั้นได้เสียภาษีขาเข้ามาแล้วหรือไม่ โรงรับจำนำผู้ร้องทั้ง 3 จึงไม่จำต้องรับภาระเสียภาษีศุลกากรขาเข้า เป็นเรื่องที่คลังสินค้าทัณฑ์บนผู้เสียหายจะไปว่ากล่าวกับผู้สั่งมาเอาเองพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้คืนเครื่องคัดเลขของกลาง 51เครื่องให้แก่บริษัทโรงรับจำนำชนูปถัมภ์จำกัด 12 เครื่อง ให้ห้างหุ้นส่วนจำกัดโรงรับจำนำไทยเจริญ 27 เครื่อง ให้ห้างหุ้นส่วนจำกัดโรงรับจำนำนันทานนท์ 12 เครื่อง ให้ยกอุทธรณ์ของบริษัทโมชดาราพิมพ์ดีดจำกัด บริษัทโมชดาราพิมพ์ดีดจำกัดผู้ร้องฎีกาขอให้สั่งคืนเครื่องคิดเลขของกลาง 51 เครื่องแก่ตนภายในเงื่อนไขว่าจะต้องเสียภาษีศุลกากรเสียก่อน พนักงานอัยการโจทก์ฎีกาขอให้คืนเครื่องคิดเลขตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น ศาลฎีกาเห็นว่าที่โจทก์ฎีกาขอให้คืนเครื่องคิดเลขของกลาง 2เครื่องให้แก่โรงรับจำนำไทยเจริญ อีก 49 เครื่องคืนให้บริษัทโมชดาราพิมพ์ดีดจำกัดนั้น ตามฟ้องเดิม โจทก์ขอให้ริบเครื่องคิดเลขของกลางหมดทั้ง 51 เครื่องซึ่งศาลชั้นต้นก็ได้พิพากษาริบแล้วตามขอโจทก์จะฎีกาขอให้คืนของกลางอันเป็นคำขอเข้ามาใหม่ไม่ได้ส่วนปัญหาที่ว่าเครื่องคิดเลขของกลางคดีนี้จะคืนให้แก่ผู้ร้องใดได้หรือไม่เพียงไรนั้น เห็นว่าโรงรับจำนำผู้ร้องทั้ง 3 รับจำนำของกลางไว้โดยมีพฤติการณ์ส่อให้เห็นพิรุธว่าไม่สุจริตและเชื่อได้ว่าโรงรับจำนำผู้ร้องทั้ง 3 รับจำนำเครื่องคิดเลขของกลาง 51 เครื่องไว้โดยมีเหตุอันควรจะรู้ว่าเครื่องคิดเลขของกลางนั้นได้มาโดยการกระทำความผิดโรงรับจำนำผู้ร้องทั้ง 3 จะต้องคืนเครื่องคิดเลขของกลางให้แก่เจ้าของตามพระราชบัญญัติโรงรับจำนำ พ.ศ. 2505 มาตรา 24(2) พิพากษากลับ ให้คืนเครื่องคิดเลขของกลางทั้งหมด 51 เครื่องแก่บริษัทโมชดาราพิมพ์ดีดจำกัดผู้ร้อง ภายใต้บังคับการชำระภาษีตามพระราชบัญญัติศุลกากร ยกฎีกาโจทก์.
