แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนไม่ใช่เป็นเอกสารแสดงกรรมสิทธิ์เป็นแต่เพียงเอกสารซึ่งแสดงว่าผู้มีชื่อในใบอนุญาตเป็นผู้ครอบครองและใช้อาวุธปืนโดยได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานแล้วเท่านั้น ส่วนผู้มีกรรมสิทธิ์ในปืนนั้น อาจเป็นบุคคลอื่นได้
ย่อยาว
ได้ความว่า อาวุธปืนพิพาทเป็นกรรมสิทธิ์ของพระภิกษุประทุมซึ่งถึงแก่มรณะภาพไปแล้วโดยจำเลยที่ 1 จัดการซื้อให้ พระภิกษุประทุมจัดการขอให้มีและใช้อาวุธปืนโดยตนเองไม่ได้ จึงให้โจทก์เป็นผู้ขออนุญาตแทน ใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนจึงมีชื่อโจทก์เมื่อพระภิกษุประทุมถึงแก่มรณะภาพแล้ว จำเลยที่ 1 ได้มารับปืนและใบอนุญาตไปจากโจทก์แล้วมอบให้บิดาพระภิกษุประทุมขายปืนนั้นเอาเงินทำบุญให้พระภิกษุประทุมโดยความยินยอมของโจทก์
โจทก์ฟ้องให้จำเลยส่งอาวุธปืนและใบทะเบียนปืน
ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลทั้งสอง ให้ยกฟ้องโจทก์
ข้อที่โจทก์ฎีกาว่า ใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนเป็นเอกสารแสดงกรรมสิทธิ์ เมื่อโจทก์ได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืนโดยได้รับใบอนุญาต โจทก์ก็มีกรรมสิทธิ์ในปืนตามใบอนุญาตนั้น
ศาลฎีกาเห็นว่า ใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืน ไม่ใช่เป็นเอกสารแสดงกรรมสิทธิ์ เป็นเพียงเอกสารซึ่งแสดงว่า ผู้มีชื่อในใบอนุญาตเป็นผู้ครอบครองและใช้อาวุธปืนโดยได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานแล้วเท่านั้น ส่วนผู้มีกรรมสิทธิ์ในปืนนั้น อาจเป็นบุคคลอื่นได้ ในคดีนี้ คือ พระภิกษุประทุม หาใช่โจทก์เป็นผู้มีกรรมสิทธิ์ไม่
โจทก์ฟ้องอ้างว่า ปืนพิพาทเป็นของตน ทางพิจารณาปรากฏว่าไม่ใช่ของโจทก์ ๆ จึงไม่มีสิทธิเรียกคืนจากจำเลย
