แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยศาลชั้นต้นสั่งในคำฟ้องนี้ว่า ให้รอฟังคดีอีกเรื่องหนึ่งก่อน เมื่อคดีนั้นถึงที่สุดแล้ว จะได้พิจารณาสั่งต่อไป เช่นนี้ไม่เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา โจทก์อุทธรณ์ได้
(หมายเหตุ เมื่อศาลอุทธรณ์มีคำสั่งเห็นชอบตามคำสั่งของศาลชั้นต้นที่สั่งไม่รับอุทธรณ์แล้ว โจทก์ย่อมฎีกาต่อมาอีกได้ภายในหนึ่งเดือน)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานฟ้องเท็จและเบิกความเท็จในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ ๑๒๘/๒๕๐๔ ศาลสั่งในคำฟ้องว่า “ให้รอฟังคดีอาญาหมายเลขแดงที่ ๑๒๘/๒๕๐๔ ถึงที่สุดก่อน เมื่อคดีถึงที่สุดศาลจะได้พิจารณาสั่งต่อไป”
โจทก์อุทธรณ์คำสั่ง ขอให้ศาลอุทธรณ์สั่งให้ศาลชั้นต้นรับฟ้องไว้ไต่สวนมูลฟ้องต่อไป
ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอุทธรณ์อ้างว่าคำสั่งที่สั่งไว้ในฟ้องนั้นเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา ต้องห้ามอุทธรณ์
โจทก์อุทธรณ์คำสั่งที่ไม่รับอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งว่า ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอุทธรณ์นั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้องของโจทก์เสีย
โจทก์ฎีกาคัดค้านคำสั่งศาลอุทธรณ์อีก โดยอ้างว่า ศาลชั้นต้นไม่ควรสั่งให้รอฟังคดีเรื่องอื่น และคำสั่งนั้นไม่ใช่คำสั่งระหว่างพิจารณา เพราะไม่ใช่ที่สั่งในคำร้อง, คำขอ ที่ยื่นมาในระหว่างพิจารณา ขอให้สั่งรับอุทธรณ์ของโจทก์
ศาลฎีกาเห็นว่า คำสั่งของศาลชั้นต้นเป็นคำสั่งที่ยังไม่ได้สั่งให้รับฟ้องของโจทก์ไว้พิจารณา จึงไม่เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา โจทก์อุทธรณ์ได้ พิพากษาให้กลับคำสั่งของศาลอุทธรณ์ ให้ศาลชั้นต้นรับอุทธรณ์ของโจทก์ไว้ดำเนินการต่อไป
