แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การสละสิทธิครอบครองที่ดิน ไม่จำเป็นต้องทำเป็นหนังสือ จึงไม่ใช่กรณีที่กฎหมายบังคับให้ต้องมีพะยานเอกสารมาแสดง ฉะนั้นสืบแต่พะยานบุคคล ก็ย่อมรับฟังได้.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอไถ่ที่พิพาทจากจำเลย จำเลยให้การว่าโจทก์ไม่มีเงินชำระ โจทก์ได้ยอมยกที่นารายพิพาทให้เป็นกรรมสิทธิของจำเลย จำเลยได้ปกครองตลอดมาโดยทางปรปักษ์ โจทก์ไม่เคยเกี่ยวข้อง ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าโจทก์ได้สละความครอบครองแก่จำเลยโดยไม่มีเงินไถ่จำเลยจึงได้สิทธิครอบครอง พิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับว่า ที่ดินยังเป็นของโจทก์ จำเลยยังไม่ได้กรรมสิทธิ ให้จำเลยคืนที่พิพาทให้โจทก์ เมื่อโจทก์วางเงินค่าไถ่แก่จำเลย
จำเลยฎีกา,
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ในกรณีสละสิทธิครอบครองไม่จำเป็นต้องทำเป็นหนังสือ ก็ฟังได้ ด้วยไม่มีกฎหมายบังคับให้ต้องมีพะยานเอกสารมาแสดง คดีนี้จำเลยนำสืบได้ว่าโจทก์ตกลงยกให้ จะทำเป็นหนังสือหรือปากเปล่าก็มีผลเท่ากัน เพราะถึงแม้ทำเป็นหนังสือก็ไม่มีผลถึงแก่เป็นการโอนกรรมสิทธิตามหนังสือนั้นได้ เพราะที่ดินรายนี้เป็นที่ดินซึ่งยังไม่มีหนังสือสำหรับที่ ศาลฎีกาเชื่อว่าจำเลยได้ทำความตกลงแก่โจทก์แล้ว และได้ครอบครองที่รายนี้ โดยเจตนาเป็นเจ้าของโดยความสงบและเปิดเผยเป็นเวลานานถึง ๙ ปี ย่างเข้า ๑๐ ปี โจทก์หมดสิทธิในที่รายนี้แล้ว
พิพากษากลับ ให้บังคับคดี ตามศาลชั้นต้น
